If You Ever Come Back

May nakapagtanong na ba sa iyo kung bakit ba, sa tuwing may mahal kang tao...

Ikaw lang ang nagmamahal to the point na para ka ng baliw na babaita?

Ikaw lang ang nasasaktan to the point na pati ung stufftoy mong nakadisplay eh, ineenkanto mo na?

Ikaw lang ang kinikilig to the point na ung ngiti mo eh, pang-aso na?

Ikaw lang ang bumibilis ang tibok ng puso to the point na para bang ikaw ung hinahabol sa temple run?

Ikaw lang ang nag-aalala to the point na hindi mo namalayan mukha ka ng narape ng isandaang butiki?

Sabi din nila, bakit sa tuwing mahal ka na nung taong mahal mo, saka ka namang baliw na titigil na sa pagmamahal?

Ung tipong, nagsasawa ka na to the point na hindi mo na siya tinatawagan or tinetext kahit isang milyon na ang miss calls at texts hindi mo parin sinasagot.

Ung tipong, ayaw mo na siyang makita to the point na tinakpan mo na ng scocthtape ang mga mata mo.

Ung tipong, pagod ka na sa pagmumukha niya to the point na inedit-edit mo ng mga litrato niya para lang magmukhang si Bakekang.

Ung tipong, ayaw mo ng marinig ang boses niya kaya nakahigh volume na ung radio ninyo sa bahay, pati kapitbahay nabubulabog na.

Ung tipong, ginagawa mo ng kalimutan ang lahat ng pagyakap at paghawak sa iyo to the point na magkasugat-sugat na ung mga balat mo kakahilod ng bato ni Darna.

Ang hirap di ba?

If you ever come back, what will happen to "us"?