Genç kız karşısındaki adama, hiçbir mimik oynatmadan bakıyordu. Psikopat görüntüsü veren bu kızdan, saldırması veya bir hamle yapması beklenilirdi elbet. Ama o hiçbir şey yapmıyordu. Bir süre daha gözlerinin içine baktı karşısındaki adamın. Onun gözleri, kendisininkinin aksine ateş saçıyordu. Öfkeyle cayır cayır yanıyordu. Yeşil irisleri koyulaşmış, kendisi gibi kusursuz elleri sıkı bir yumruk halini almıştı. Kız gözlerinin derinliklerine baktı adamın. Uzun uzun. Ve sonra hiçbir şey söylemeden arkasını döndü ve ağır adımlarla yürümeye başladı. Tam ufka bakarcasına, bakışlarını hiçbir şekilde oynatmadan, kendinden emin adımlarla yürümeye başladı. Adımları her zamanki gibi yeri titretecek kadar sert, duruşu dik, ve bakışları ''İnsanlar! Korkun benden!'' der gibi sertti. O, Arya Sarrafoğlu'ydu. Zekası, gücü, karanlığı ve insanları düşünmeye iten, şiirsel konuşma tarzıyla insanları hem kendine hayran bırakan, hem de korkutan kızdı. O, yaşadıkları yüzünden tüm insanlıktan nefret eden, ve soğukkanlı bir katil olarak hepsine tek hak ettiklerini verecek olan kişiydi. O bir sosypattı. Ve durdurulamazdı. 13+