Ruhumun girdaplarına kadar değen o acı,bundan sonra aslında neyin ne olacağını ortaya seriyordu.Bundan sonra o olmayacaktı.Ve her olmadığı zaman canım yine acısada,unutacaktım işte onu.Unutmak zorundaydım.Kan kırmızısı dudaklarını,kahverengi gözlerini,sinirlenince ortaya çıkan uzuvlarını unutmak zorundaydım.Alışmıştım halbuki onlara.Ta ki o zamana kadar...Seluruh Hak Cipta Dilindungi Undang-Undang