KAYIP KIZ

♧
"Ştt, sessiz ol." dedi korktuğunu belli etmemeye çalışarak. Aşağıda annesi ve babası tuhaf adamlar ile oturuyorlardı. Feza ve Güneş'i odalarına göndermişlerdi. Ama Feza birşeyler döndüğünü anlamıştı çoktan. Güneş'e dönerek " Yatağın altına gir bende fark ettirmeden annemlere bakacağım." dedi. Henüz 5 yaşında olmasına rağmen çok zekiydi. Mavi gözleri ile etrafa dolu gözlerle bakan ikinci yarısına baktı tekrardan. Feza, Güneş'e göre çok olgundu. Mesela artık ayıcığı ile uyumuyordu. Kafasında ampül yanmış gibi gülümsedi. Hemen küçük kahverengi ayıcığını bulup Güneş'e verdi. "Eğer korkarsan buna sarıl, Hadi yatağın altına saklan Güneş" dedi güven verircesine. Kardeşine son bir bakış atıp odadan çıktı. Lâkin aşağı indiğinde 2 tane yüksek sesli patlama duyuldu. Titrek bir nefes aldı. Merdivenlerin başında "anne" dedi bağırarak. Ne olduğunu anlamadan 2 adam kolundan tuttu ve büyük siyah minibüse fırlattı küçük kızı. Güneş ise hala ikizinin gelmesini bekliyordu. Hele o seslerden sonra iyice korkmuş Feza'nın ayıcığına sarılarak beklemeye başlamıştı.
....

Ertesi gün komşuları Güneş'i buldular ama Feza kayıp olmuştu. Herkes öldüğünü idda etmişti. Ama o aslında ölmedi.
♧