Hayatım çok güzel gidiyordu. Kardeşim,annem, babam arkadaşlarım... Liseye geçecektim daha ne olabilirdi. Benden sadece 1 yaş büyük olan ABLAM benden 1 kademe daha öndeydi tabiikide. O benim biriciğim ve ben onu herkesten daha çok seviyorum. O olmasa ben yaşayamam. Canım sıkılmıştı ve yapacak birşeyler arıyordum.Dolana dolana kendimi Ablamın odasında buldum. Kapısını çaldım ve içeri girdim. -Aslı.." diyemeden bağırmaya başladı -Yeter artık yeter ciddi söylüyorum beni YALNIZ bırakın!" İşte bunları bağırarak söylemişti. Bu kıza birşeyler oluyor ama çözemedim heralde yeni sevgilisi falan mı var ayrildi mi acaba? Yok ya olsa söylerdi en iyisi mi ben anne ve babamın yanına gideyim. Aşağı doğru adımlarımı sürdürdüm ve anne ve babamın ortasına gömüldüm. İkisinede sarıldım ve öpücüklere boğdum. Derken... Bir saniye o ses de neydi!