İSTİKLAL
  • Reads 677
  • Votes 120
  • Parts 4
  • Reads 677
  • Votes 120
  • Parts 4
Ongoing, First published Nov 22, 2016
Mature
Rüzgarı sırtımda hissederken gözyaşlarım kıp kırmızı gözlerimden sel olmuş akıyordu 
etrafımda kopan çığlıklar silah sesleri ..

atılan el bombalarıyla yerden feryat figan kopan  toprak parçaları..

dizlerimde derman kalmadığını düşünürken bedenime sarılan kollarla  aynı anda 3 metre ötemde patlayan el bombasıyla kendimi bir bedenin altında buldum 

sırtım Diyarbakır'ın kızıl toprağında, yüzüm kamuflajlı bir  göğüste kulaklarımın uğultusuyla gözlerim kapanıp açılıyordu 
boğazımdan yükselen inlemeyle burnuma kan kokusu doldu.

Nereden geliyordu bu kan kokusu ? 

Neden yanıyordu genzim ?
bilincimi açık tutmaya zorlarken iri eller yüzümü tuttu.
 Gecenin karanlığını boğan gri mavi gözler aklımda  yer etti bir şeyler söylüyordu ancak duyabildiğim tek şey şiddetle atan nabzımın sesiydi kulaklarıma gelen uğultuların arasından sesini seçmeye çalıştım
yüzümü saran iri eller kafamı yoklarken uzun süre beni içerisine çeken gri sıcak gözlere baktım
ölmemiştim .

o gözlerin sahibi çekip çıkarmıştı beni ölümden adamın yüzüne bakarken dudaklarım titremeye başladı alnımdan akan kan köprücük kemiğimi ıslatırken yanıt verdim 

'' yaşıyorum ''
All Rights Reserved
Sign up to add İSTİKLAL to your library and receive updates
or
Content Guidelines
You may also like
You may also like
Slide 1 of 10
KOF cover
Alya Asil  (GERÇEK AİLEM) cover
ATEŞPARE (+18) cover
HUDUT cover
Mesaj | Texting +18 cover
KURŞUNİ(mafya)  cover
Anka//küllerinden doğan (asker ve gerçek aile kurgusu) cover
𝐀𝐘𝐍𝐈 𝐑Ü𝐓𝐁𝐄  cover
Alçin Sönmez  cover
ERTUNGA cover

KOF

20 parts Ongoing

Bugün tam bir ay oldu buraya geleli. Dört duvarın arasındayım. Küf kokuyor burası, biraz da is. Derin bir koku çekiyorum içime, işte diyorum kendime; İşte benim yaşama sebebim bu. Zar zor sığdığım yatak bu gece bana dar olmakta kararlı, uyku denen o lanet şey girmiyor gözüme. Bedenim bir külçeden farksız, dört gündür uyumamışım. Yine girmiyor. Gözümü her kapattığımda cesetler beliriyor o karanlıkta. Ceset denmez ona, olsa olsa leştir o. Derdi amcam yanımda olsaydı. Haklı, leşti her biri. 'İlk günler kusarsın sürekli, uyuyamazsın, rüyana girer kabus ederler.' Demişti amcam, şimdi söylediği her şeyi yaşıyorum. Apansız bir ürperti geliyor engel olamadığım, rüyalarımı kabus ediyorlar epey bir vakittir. Bunların hepsi birkaç aya mazi olacak, biliyorum. Ne artık rüyama girecekler, ne de leşlerini görünce kusacağım. Ben artık öldürmek için yaşayacağım. Ben kim miyim? Ben Dinçer, Dinçer Demirsoy. Başka da hiçbir şey değilim zaten. Hayatta bir şey olmak için işte şimdi tam da buradayım. Tek bir kelimeyle anlatamadığım bu şehirdeyim. Ölü kentteyim, ölü zırhlarının içindeyim, leşlerin her gün daha da arttığı bir mezarlıktayım.