ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΚΟΛΠΟ

Δύο ήταν οι βασικοί κανόνες του Αχιλλέα, του εγκέφαλου της συμμορίας. Κλέβουμε μόνο πλούσιους και ποτέ δεν ξοδεύουμε παραπάνω από ότι μπορούμε να δικαιολογήσουμε. Δύο ήταν και τα βασικά χαρακτηριστικά των ληστειών, ήταν πάντα μεταμφιεσμένοι και τα θύματα καταλάβαιναν ότι τους λήστεψαν μετά από ώρας ή και μέρες ή και ποτέ. Τα λάθη του παρελθόντος, που ψάχνουν την εξιλέωση, και η καταπάτηση ενός εκ των δύο βασικών κανόνων θα φέρουν στον δρόμο τους έναν μεσόκοπο Αστυνόμο που αναλαμβάνει να δώσει ένα τέλος στην συμμορία που έχει γίνει ο φόβος και ο τρόμος της υψηλής κοινωνίας της Αθήνας. Ο ιός που μολύνει σχεδόν όλους τους δημόσιους υπαλλήλους, είχε μολύνει και αυτόν μιας και το μόνο που τον απασχολεί ήταν για το τι θα παραγγείλει στην δουλειά για να φάει και πώς να αντιμετωπίσει όλους αυτούς που του υπενθύμιζαν ότι δεν έπρεπε να καπνίζει μέσα στο γραφείο του. Η εκνευριστική χαλαρότητα του θα κάνει την ζωή των ληστών πιο εύκολη που μέσα από κωμικές καταστάσεις θα καταφέρουν να κάνουν τις πιο δύσκολές ληστείες να φαίνονται εύκολες και διασκεδαστικές. Μήπως όμως η χαλαρότητα του Αστυν