Gözyaşları içinde bağırmaya devam etti karşımdaki yabancı.
"Unutma.Yalvarıyorum herşeyi unut,bütün kırgınlıkları,kızgınlıkları,kötü anıları...Beni unutma..Lütfen.!Unutamazsın.!Lütfen..Lütfen beni tanıdığını söyle,lütfen.!Unutmadım de unutamam de.!Birşey söyle bana.!"
"Kardeşim sakin ol ne olur.Hadi dışarı çık sen biz de bi bakalım neyi var.Hadi.Dışarı götür ve sakinleştir onu Anka."
Adını hatırlayamadığım genç adam zor da olsa dışarı çıkabilmiş gibi görünüyordu.
Başka genç bir erkek sırtımı dikleştirdi ve ellerimi tuttu.Konuşmaya başladı.
"Beni hatırlıyor musun.?"
"..."
"Ben senin arkadaşınım.Tuna.Adım Tuna.Hatırladın mı .?
"..."
Anlayamıyordum.Cevap vermedim,veremedim.Kafamı olumsuz anlamda iki yana salladım.
Beynim karıncalanıyordu.Birşey hissedemiyor,sadece etraftaki sesleri duyabiliyordum.Karşımdaki insanları tanımıyor,tanıyamıyordum.Tepki veremiyordum..Ellerim uyuşmaya başlamıştı tıpkı kafamın içi gibi..