Kendi hikayem

Okursanız lütfen kötü yorumlar yazmayın .Ben fatıma naz 11 yaşındayım herkez değişik hikayeler yazar ama ben kendi hikayemi anlattım.ben daha bebekken annem beni yere düşürmüş ve kafa tasım çatlamış bununla alakalı benimle hep dalga geçiyor ailem.Daha 5 yaşında iken babam Moritanya adlı bir ülkeye gitti Afrikada olan bir ülkeye .orada bir restoran açmayı düşündü ve geri geldi bize de anlattı planını bizde kabul ettik .Başka bir yerdede olsak hemen bilgisayardan restoranın ihtiyaçlarını yazdık.herkez birşey dedi benim aklıma hiç birşey gelmiyordu ama bir anda KASA diye bağırdım ve babam o günden sonra bunu bana hep hatırlattı örneğin:brnim kızım en önemli eşyayı buldu afferin ona gibi şeylerle beni şimartmaya çalışıyordu.sonra restoran açıldı ama biz moritanyanın yabancısıydık ama yinede mutluyduk aradan 1-2 yıl geçti büyük bir borca tutulduk ve restoran'ı kapatmak zorunda kaldık ama yeni bir restoran açtık ama bu restoran ın açılışını yapamadık çünkü paramız yoktu.neyse aradan yine yıllar geçti babam birgün eve sinirli geldi çok korktum babam dediki:"restoranı kapatıyoruz "bu sefer neden kapattığımızı bende bilmiyordum aklıma hep sokakta kalacağız korkusu geliyordu ama yine yığılmadık yolmaz ailesi olarak bu seferde bir fastfood açalım dedik ve şu anda açılmak üzere görüşürüz.
NOT:devamını 2.kitabım da yazmayı düşünüyorum