O gün gözlerinde ki nefreti görebiliyordum. Sinirden gözleri renk değiştirmiş, önündeki kızı linç ediyordu. Kız ise ağlamaktan gözleri şişmiş ve içi kan doluydu. Yerde yatan çocuğun yanina gitti. Her tarafı kan içinde, üstü-başı dağınık, burnundan kan akan çocuğa bakarak sırtına sert bi tekme attı. O ses kızın iyice titremesine ve ağlaması arttı.
Ve "Ahh" diye bir ses daha geldi. Kız korkak bir şekilde " Yapma, dur, yeter Efe"
"Sana naptigin farkında değil misin? Kendine bak biz o gözlerine bak, sonra " dur","yapma" dersin. Bulut"
Efe haklıydı. Kardeş gibi seven kız simdi ne haldeydi. Efe kendinden geçiyordu artik önündeki kızın İNTİKAMINI alıyordu. Birden"tak,tak" diye silah sesi geldi. Bulut'a bağıran Efe artik konuşmuyordu. Sırtından iki kursun yiyen Efe artık konuşmuyordu. Bulut'un ağlaması daha da arttı. Savaş ise her tarafı kanlı bir şekilde yerde zafer gülüşünü yapıyordu. Yerden kalkmaya çalışırken "çat" diye. Bir ses geldi. Savaşın sağ bacağı kırılmıştı. Savaş, önde duran Bulut'a baktı. Bulut'un görünüşü garipleşmisti. Saçları önünde sarkıyor ve yürümesi garipleşmisti. Savaş topallayarak yürüen Bulut'un yanına gitti. Gözlerin içine baktı ve öfkesini gördü. Bulut dayanamayarak keskin tırnaklarıyla vücuduna geçirip bir de yumruk atıp acı bir inleme geldi. Yerde duran silahı alıp Savaş'a doğru uzatıp tetiğe bastı ve" tak, tak ,tak" silah sesleri eski binanın içinde yankılandı. Bulut, Savaş'a bakıp zafer gülümsemesini yanaklarına çok az yayarak yere düştü.
Acaba nolucaktı Bulut iyi bir kız olup hayatına devam mı edecekti?. Yoksa kotu kız olmaya devam edip başını derde mi sokacaktı?
"Ama bilmelisin; Sarraf tüm değerli taşları satar, bir tek Yakut'u kendine saklar."
-
Birbirimizi severek gururumuzu yitirdik, ihtiraslarımızın esiri olduğumuz yerde aklımızı ve korkup uzaklaştığımızda bağımızı yitirdik.
Geri döndük, kazanacağımızı sandığımız her an kaybederek inancımızı yitirdik.
Birbirimizi yitirdik.
Kendimizi bitirdik.
Ve geriye, birkaç hatıradan başka hiçbir şey kalmadı; ama onları da anımsayamıyoruz.
Çünkü çok sevip de yine yenilmekten korkuyoruz.
Fakat onsuz bir savaşın galibi olmak fazlasıyla vahim,
bu yüzden onu sevmek-
Unutmamam gerekli; birbirimizi severek gururumuzu yitirdik, ihtiraslarımızın esiri olduğumuz yerde aklımızı...