İCLAL ; Ona Gurursuz Dediler (Töre İle Birleşen Hayatlar) [TAMAMLANDI]
  • LECTURAS 346,841
  • Votos 10,015
  • Partes 44
  • LECTURAS 346,841
  • Votos 10,015
  • Partes 44
Concluida, Has publicado nov 27, 2016
Mardin'de yaşanan bir aşk hikayesi 

Bir genç kadın yaptığı hatanın bedelini ödüyor yaptığı hata mı ? Sevmek. Karşısındaki adam seni sevmem diyorsa ama yinede evlenseler. Peki Kız sevdiği adamın kardeşiyle evlenmek zorunda kalırsa. Evlenince mutlu olurlarsa başkalarından bekledikleri sevgiyi birbirlerine verirse. Ya bu mutluluk birisi tarafından bozulursa iki ayrı çift aynı günde mutlulukları sönerse ya Yusuf'la İclal'i kader yeniden birleştirirse belki o zaman bu hikaye mutlu sonla bitmezse...
Todos los derechos reservados
Regístrate para añadir İCLAL ; Ona Gurursuz Dediler (Töre İle Birleşen Hayatlar) [TAMAMLANDI] a tu biblioteca y recibir actualizaciones
or
#78olmak
Pautas de Contenido
Quizás también te guste
GECENİN İZİ de hisssizyazar
29 Partes Continúa
Yağmur yağıyor, her yeri sel alıyordu. Sokaktaki insanlar ıslanmamak için oradan oraya koşuyor, trafik arabalar sayesinde tıkanıyordu. Şemsiyesi olan insanlar rahat bir şekilde yolda yürüyordu. Şemsiyesi olmayanlar ise şanssızdı. Yağmurdan ıslanmamak için korunacak yer arıyorlardı. Şemsiyesi olmayan, elinde kalın hukuk kitapları, üzerindeki deri ceketi ile rahatça yürüyordu İzem. Acelesi yoktu. Islanmayı seven biriydi. Küçükken babası onu sokağa attığında yağmurun altında kendi kendine eğlenir, biriken suların üzerine zıplardı. Uzun kahverengi saçları ıslanıp birbirine karışmıştı. Elindeki hukuk kitapları çantasına sığmadığı için elinde sımsıkı tutuyor, ıslanmamaları için boynundaki kahverengi atkıyı kitaplarına siper ediyordu. İzem Karasu. Üniversite son sınıf öğrencisiydi kendisi. Yirmi üç yaşında, geleceğinin hayallerini kuran ve başarılı bir savcı olmayı hedefleyen bir hukuk öğrencisiydi. Son yılının bitmesine ve mezun olmasına sadece aylar kalmıştı. Metro durağına inen yürüyen merdivenleri görene kadar normal hızda yürümeye devam etti. Yürüyen merdivenler gözüne çarpar çarpmaz adımlarını hızlandırdı. İzem dışarıdan çok sert görünürdü. Bakışları her zaman insanlara nefretle bakardı. Oysaki sıcakkanlı biriydi. Sevdiklerine karşı çocuksu olurdu. Merhametli ve sevecendi. Soğuk olduğu insanlara acımazdı. Metro durağına geldiğinde metro gelmişti bile. İnsanlar birbirlerini ittirerek metroya ulaşamaya çalışıyordu. Sanki birbirlerini itmeseler metroya binemeyecek gibi bir halleri vardı. .....
Quizás también te guste
Slide 1 of 10
GECENİN İZİ cover
Yusuf İle Busra  cover
Lavin cover
TALİH(TAMAMLANDI) cover
Mafya Bey'im/Texting✔️ cover
Aşk-ı Vuslat BERDEL cover
SEN OLMALIYDIN cover
kalbim sana emanet (tamamlandı)  cover
KÖRDÜĞÜM cover
Zorba'nın Özel Asistan'ı  cover

GECENİN İZİ

29 Partes Continúa

Yağmur yağıyor, her yeri sel alıyordu. Sokaktaki insanlar ıslanmamak için oradan oraya koşuyor, trafik arabalar sayesinde tıkanıyordu. Şemsiyesi olan insanlar rahat bir şekilde yolda yürüyordu. Şemsiyesi olmayanlar ise şanssızdı. Yağmurdan ıslanmamak için korunacak yer arıyorlardı. Şemsiyesi olmayan, elinde kalın hukuk kitapları, üzerindeki deri ceketi ile rahatça yürüyordu İzem. Acelesi yoktu. Islanmayı seven biriydi. Küçükken babası onu sokağa attığında yağmurun altında kendi kendine eğlenir, biriken suların üzerine zıplardı. Uzun kahverengi saçları ıslanıp birbirine karışmıştı. Elindeki hukuk kitapları çantasına sığmadığı için elinde sımsıkı tutuyor, ıslanmamaları için boynundaki kahverengi atkıyı kitaplarına siper ediyordu. İzem Karasu. Üniversite son sınıf öğrencisiydi kendisi. Yirmi üç yaşında, geleceğinin hayallerini kuran ve başarılı bir savcı olmayı hedefleyen bir hukuk öğrencisiydi. Son yılının bitmesine ve mezun olmasına sadece aylar kalmıştı. Metro durağına inen yürüyen merdivenleri görene kadar normal hızda yürümeye devam etti. Yürüyen merdivenler gözüne çarpar çarpmaz adımlarını hızlandırdı. İzem dışarıdan çok sert görünürdü. Bakışları her zaman insanlara nefretle bakardı. Oysaki sıcakkanlı biriydi. Sevdiklerine karşı çocuksu olurdu. Merhametli ve sevecendi. Soğuk olduğu insanlara acımazdı. Metro durağına geldiğinde metro gelmişti bile. İnsanlar birbirlerini ittirerek metroya ulaşamaya çalışıyordu. Sanki birbirlerini itmeseler metroya binemeyecek gibi bir halleri vardı. .....