Boşanma Sendromu Nasıl Atlatılır?
  • Reads 2,053,867
  • Votes 109,409
  • Parts 41
  • Reads 2,053,867
  • Votes 109,409
  • Parts 41
Complete, First published Oct 20, 2013
Neva öğretmen olan genç bir kadındır. Aşık olarak evlendiği adamın kendini aldatması üzerine bir boşanma olayı yaşar. Üstelik kocasının Neva'dan ayrılmasına neden olan hayatlarını etkileyen bir hastalığı vardır. Bunca umutsuzluk içinde Neva bir daha aşık olur mu dersiniz? Onun kalbini çalacak kadar inatçı biri var mı bu dünyada?  


"Seni tüm bu karmaşadan kurtaracak biri mutlaka vardır."


©Tüm Hakları Saklıdır.

-2017-
All Rights Reserved
Sign up to add Boşanma Sendromu Nasıl Atlatılır? to your library and receive updates
or
#1kalp
Content Guidelines
You may also like
GECENİN İZİ by hisssizyazar
37 parts Ongoing
Yağmur yağıyor, her yeri sel alıyordu. Sokaktaki insanlar ıslanmamak için oradan oraya koşuyor, trafik arabalar sayesinde tıkanıyordu. Şemsiyesi olan insanlar rahat bir şekilde yolda yürüyordu. Şemsiyesi olmayanlar ise şanssızdı. Yağmurdan ıslanmamak için korunacak yer arıyorlardı. Şemsiyesi olmayan, elinde kalın hukuk kitapları, üzerindeki deri ceketi ile rahatça yürüyordu İzem. Acelesi yoktu. Islanmayı seven biriydi. Küçükken babası onu sokağa attığında yağmurun altında kendi kendine eğlenir, biriken suların üzerine zıplardı. Uzun kahverengi saçları ıslanıp birbirine karışmıştı. Elindeki hukuk kitapları çantasına sığmadığı için elinde sımsıkı tutuyor, ıslanmamaları için boynundaki kahverengi atkıyı kitaplarına siper ediyordu. İzem Karasu. Üniversite son sınıf öğrencisiydi kendisi. Yirmi üç yaşında, geleceğinin hayallerini kuran ve başarılı bir savcı olmayı hedefleyen bir hukuk öğrencisiydi. Son yılının bitmesine ve mezun olmasına sadece aylar kalmıştı. Metro durağına inen yürüyen merdivenleri görene kadar normal hızda yürümeye devam etti. Yürüyen merdivenler gözüne çarpar çarpmaz adımlarını hızlandırdı. İzem dışarıdan çok sert görünürdü. Bakışları her zaman insanlara nefretle bakardı. Oysaki sıcakkanlı biriydi. Sevdiklerine karşı çocuksu olurdu. Merhametli ve sevecendi. Soğuk olduğu insanlara acımazdı. Metro durağına geldiğinde metro gelmişti bile. İnsanlar birbirlerini ittirerek metroya ulaşamaya çalışıyordu. Sanki birbirlerini itmeseler metroya binemeyecek gibi bir halleri vardı. .....
DİLHUN by Zelihazer670
32 parts Ongoing
Elindeki tesbihi daha hızlı çekmeye başladı karşımda, sinirlendiğinde yapıyordu bunu genelde o kadar tanıma fırsatım olmuştu onu. "Neden İstanbul'a gelmek istedin, her sorduğumda ya dalıp gidiyorsun uzaklara ya da ağlamaya başlıyorsun bu konu artık canıma tak etti lan benim! Söyle bana kurtul işte ne istiyorsun daha yalvarayım mı sebebini söyletmek için!?" Bu konuyu ona açarsam bir daha yüzüme bakmayacak herkes gibi bana suçlu benmişim gibi bakacaktı, ben bunu kaldıramazdım. "Söylemek istemiyorum, benim özelim bu seni ilgilendirmez." Kalın kaşlarını çatınca iyice korkunç oldu bakışları, ben kötü bir şey yapmamıştım. "İlgilendirir kızım, bu saatten sonra beni de ilgilendirecek anladın mı bunu!?" Bana iyice yaklaşarak yüzüme doğru tükürürcesine bağırınca ani bir hırsla ittim onu. "Ne sıfatla, hangi cüretle seni ilgilendirecek onu da söyle o zaman, benim özelim diyorum biraz saygı duyamaz mısın ya sen?" Kenarda duran tabureye tekme atmıştı bağırarak sonra bana dönüp işaret parmağını kaldırdı. "Sevdiğim kadın olman sıfatıyla beni de ilgilendiriyor anladın mı bunu? " Bağırarak nerdeyse dışarda bulunan herkesin duymasını sağlamıştı. Bugüne kadar kaçıp saklandığım, en korktuğum şey başıma gelmişti işte beni sevmemesi gerekirken beni seviyordu... Ben onu kendi yükümün altına sokamazdım. Benim yükümü bu dünya da benden başka kimse taşıyamazdı ki... Kapak tasarımı: @bsudeee
You may also like
Slide 1 of 9
Bataktan Aşka... (TAMAMLANDI.) cover
KARANLIKTAN ÇIK ! ("YÖRÜNGE" SERİSİ 2) (Tamamlandı) cover
AMARİS cover
GECENİN İZİ cover
Yanıltıcı  cover
Siyaha Tutkun cover
DİLHUN cover
İMDADIM cover
Ya'saklı Bahçe cover

Bataktan Aşka... (TAMAMLANDI.)

26 parts Complete

Belki yanlışların içindeki tek doğruydu bizim hikayemiz. Belki yaşanmışlıkların içindeki yaşanmamışlıktı. Belki de o kadar acının içindeki umut ışığıydı. Bataktan aşka uzanan uçsuz bucaksız yoldu. Ama emin olduğum bir şey var; İnsan uçurumun kenarına varmadan kanatlanmaz...