Narcissism smells like flowers.
15 parts Ongoing Σκοτάδι. Δεν βλέπω τίποτα, τα μάτια μου τσούζουν και η φωνή μου έχει κλείσει. Προχωράω ελάχιστα και το σώμα μου πέφτει πάνω σε κάτι μεταλλικό και παγωμένο. Αγγίζω προσεχτικά την μεταλλική επιφάνεια και αντιλαμβάνομαι ότι είναι κάγκελα. Πανικοβάλλομαι, τα κουνάω μανιωδώς, προσπαθώ να φωνάξω αλλά δεν βγαίνει φωνή. Τα μάγουλα μου γεμίζουν δάκρυα, καυτά έτοιμα να με κάψουν. Είμαι εγκλωβισμένη και για αυτό ευθύνομαι αποκλειστικά εγώ. Κάθομαι στο πάτωμα, αφουγκράζομαι την πλέον ησυχία που επικρατεί. Και εκεί,μέσα στο σκοτάδι, υπόσχομαι στον εαυτό μου ότι σύντομα θα αντικρίσει το φώς, ανάθεμα και εάν επιτρέψω ξανά να πνιγώ στο βαθύ μπλέ του ωκεανού, αντικρίζοντας μετά μονάχα σκοτάδι.