Czas

To nie jest typowe opowiadanie o tym, jak dziewczyna spotyka Sebastiana zakochują się w sobie, mają rodzinkę , sratatata, sranie w banie itd. NIE.
Bez obrazy dla fanów czegoś takiego ( bo ja też czasem czytam takie lekkie chistoryjki) ale wolałabym uciąć sobie rękę niż napisać takie coś.
Oczywiście będzie wątek miłosny, ale mam nadzieję wpleść to w historię, a nie zrobić z tego główny wątek.
Ale się rozpisałam XD
W skrócie...Dobrej zabawy.

PS. Uprzedzam, że mam w nawyku zaczynać coś pod wpływem impulsu, a potem zapominać o tym, więc nie miejcie mi tego za złe, że rozdział jest np.raz na miesiąc.

Ale zaraz! To miał być opis! No więc...

"Nie wiem jak, ale ze swojego miasta w polsce. W Polsce podkreślam. Z XXI wieku, znalazłam się w Angli, XIX wiecznej w dodatku i z fikcyjnymi postaciami, więc z łaski swojej nie zadaj już tych głopich pytań gówniarzu, bo chce mi się już od nich żygać.
-Wyrażaj się proszę- powiedział chłopiec.
- Wielce przepraszam hrabię, proszę wybaczyć mi moje niestosowne zachowanie.- powiedziałam z wyczuwalnym sarkazmem w głosie.
-Powiedz mi jeszcze tylko jedną rzecz...
-A co mianowicie?
- Dlaczego, gdy na ciebie patrze, wydaje mi się, że widzę łańcuch oplatający twoją szyję, nogi i nadgarstki?- zapytał podejżliwie.
- Może z nadmiaru herbaty? Pijecie jej hektolitry. - zaśmiałam się
- Bardzo,śmieszne.- powiedział z przekąsem. Nagle jakby coś sobie uświadomił.
-Fikcyjnymi?
(Polski)
- Przykro mi, ale tak. Wszystko co znasz to fikcja. Każda osoba, każdy przedmiot, nawet uciucia nie są tu prawdziwe. Wszystko jest podporządkowane autorowi. Jesteście jak w tetrze kukiełkowym.
-Co?- nie zrozumiał żadnego wypowiedzianego przeze mnie słowa.
(Ang)
-Gówno. Taki szlachcic, a nie wie, że nie mówi się "Co" tylko słucham- roześmiałam się. Ukrywanie prawdy będzie dosyć trudne, ale muszę jakoś dać radę"