Umutları vardır insanların. Olmayacağını bile bile kurduğu hayaller. Bilmeden ettikleri ümitler. Genç kızında hala bir umudu vardı bu karanlık hayattan çıkmak için. Hala üşenmeden bir prensin gelip onu burdan çıkaracağına dair hayaller kuruyordu geceleri. Ve hala bir ümidi vardı kalbi olduğuna dair. Onun hayatı diğer kızlar gibi alışveriş yaparak, şu kombin nasıl , bu marka güzel mi, bu renkle şu renk uyuştumu diye değil. Acaba bugün neye zorlanacağım,kimi öldürecek, ne tür eziyetler çekeceğimdi. Onun tek bir rengi vardı . Siyah... O siyaha aşık bir genç kızdı...
Bizler kendi kaderlerimizi yazamayız. Ancak bize verilen hayata iyi veya kötü yön verebiliriz. Bazense sadece zorlanırız. Genç adam da kötü olmaya zorlandı. Ülkenin en kötü mafya adamlarından oldu. Ya da sadece kendini kandırdı. Onun kuraları yoktu ne isterse o zaman onu yapardı.
O kimsenin karşısında duramadığı 'Kuralsız' dı. O bu oyunun kuralını çiğneyen ilk kişiydi.
Bir oyun düşleyin. Sadece kötülerin oynadığı bir oyun. İki kişi düşleyin. Kötü olmaya zorlanan iki kişi. Ve bir de aşk düşleyin zorluklarla, gururla savaşan cesur bir Aşk.
ŞİMDİ ARKANIZA YASLANIN VE SESIZLIGI DİNLEYİN. SIZE SOYLEYECEK COK SEYI VAR.
Bir kaldırımın köşesinde buldum hayalimi.
Gözlerimi kapattım, bıraktım avucuna kalbimi.
Dedi ki, sonuna kadar tutacak mısın elimi?
İçimden cevapladım, birlikte tırmanacağız tüm merdivenleri.
Mumlar üfledim, dilekler diledim.
Kayan her yıldızda adını sayıkladı dilim.
Ve o bana doğru tek bir adım geldiğinde
Ben hiç gitmesin diye bütün yolları denedim.
🏀
"Doruk?" dedim heyecanla. Bakışları yüzümde oyalanmaya devam ettikçe duramadım yerimde. Bir şey söyleyecekti. Bir şey söylemek için buradaydı. "Kaptın mı formayı?"
"Feza," dedi ve seri adımlarla ona doğru ilerlediğim sırada o da birkaç adım yaklaştı bana. Sadece ismimi söylemişti ama heyecanını yansıtması için bu yeterliydi. Devam etmesini beklerken kalbim yerinden çıkacak gibiydi. "Kaptık formayı."