Yaşam ve ölüm arasında sıkışıp kalmış bir ruhtum ben. Elimdeki her şeyi kaybetmiş biriydim. Nefes almaktan ruhen ve bedenen yorulmuştum. Ölmekten korkmayan birinin oksijen alması gibi gereksizdim ben. Ama o bana benzeyen ama bi o kadar benzemeyendi. O benim içimde umuda dair kalan son kırıntıydı. Ben Ada'ydım oda adama düşen Ateşti... ..................... "Buzdan bir kadını ancak buzdan bir adam çözebilir" S.B.