B.E.S Benim kanım , kitapları yazmış ,resimleri çizmiş,hayatımı baştan yaratmıştı ve o kan bir beyaz kağıdın üzerindeki şekillenmiş onu var etmişti kalbine kilit vurmuş kızın gözyaşları karıştı kanımla birlikte süzüldü gözlerinden... Çaresizlik havada uçuşurken hayat müziğin sesini kıstı ve dünyayı duymaya başladı Ve bundan sonra balıklar ağladı haberi olmadı denizin,bir gerçeğe maruz kaldı,seçimini yaptı siyahın içindeki beyaz mı? beyazın içindeki siyah mı? AUSTIN: ay ışığında parladı gözleri o benim Deniz gözlümdü onun parlamasını seyrederken o benim karanlığıma gelmek için çırpınıyordu kaybolacağını bile bile bir adım attı değerken alnımız birbirine gülümsedi. Ne kadar güzel son saniyelerimi yaşarken onu gülümsemesini görmek hoş o benimle yaşamak istiyordu ben ise onunla ölmek. Ben onla yaşamaya bile razıydım karanlığıma çoktan almıştım. LARA: karanlıkta kayboldu bedeni o benim ukala ayımdı.Ben ise kaybolacağımı bile bile gitmek istiyor tenimiz değince çıkan kıvılcımları hissetmek istiyordum bir adım attım alnımız değerken birbirine gülümsedim. Ne kadar güzel sonsuza kadar onunla gülümsemek hoş ben onunla ölmeye bile razıydım beyazımı çoktan feda etmiştim. VE BEYAZ GÜLÜ KAPLADI KAN. PEKİ DEĞİŞEN NEYDİ? İÇİNDE KALAN BİR BEYAZ NOKTA MI YOKSA O NOKTANIN KANLA BOĞULMASI MI? **azıcık küfür içerir**