____İSYAN'BUL____ Senin adın istanbul değil İSYAN'BUL Olmuş Bir zamanlar en ücra mahzenlerin, Zifiri karanlıkların, hatta ıssız sokakların'dan bile huzur ve mutluluk kokusu saçılırken Şimdi ise Anadolu'nun semaları şahit yankılanan isyan çığlıklarına Eskiden kimsesizler yurdu, yoksulların yeni umudu Sessizlerin sesi Masumların yuvası Düşenin sur gibi dayanağıydın Nasıl olduda bu kadar gaddar yaptılar seni eyy istanbul... Hangi kirli eller dokunduda sislere bürüdün Şehitler köprüsünü Masmavi boğazının masum gerdanlarına kimler iliştiti söyle Kimler küstürdü de sardın o kapkara bulutları başımıza Yoksa Fatih'inimi özledin eyy istanbul.. Martıların uçmamaya yeminli sanki, Sarıyerin yaramaz çocukları olan 'yunusların' Birdaha sahne almamak üzere marmara'nın mavi derinliklerinde kayıpmı oldu Lodosların getirdiği hırçın dalgalarında özletti kendini artık denizininde seside çıkmaz oldu Sirkeci halkalı yolunda mekik dokuyan Banliyo tirenlerinin istasyonları bomboş şimdi yolcularınının yollarını beklemekten viran oldu ""Sana ne oldu İstanbul"" Adalarının ışıkları da parlamıyor artik eskisi gibi Samatya sahilinden Uğruna nice Kalemler tüketen ve nice ozan'larının ağzında sakız olan kız kule'n de Yapayalnız şimdi Biz alışkın değiliz böyle manzaralara Hem ben alışkınım boğazlarını turlamaya Alışkınım haliç'inde galata'nda sarıyer'inde olta sallamaya Adını küçük paris diye tarihin derinliklerine işleten Samatya'nı daha önce hiç böyle ürkek ve küskün görmemiştim Eski ortamlarını, eski sıcacık insanlarını bir daha göstermemek üzere Mazi lerinin arşivlerinde saklalıyor şimdi Seni miskin miskin görmeye kıyamam Sana böyle yorgunluk yakışmıyor Eski günlerini özledim eyy İstanbul.....All Rights Reserved