Gökyüzü Kadar Mavi (DÜZENLENİYOR)

"Gökyüzü kadar güzel ve gökyüzü kadar eşsizsin Nida..."

"Dokunursam İnciltirim diye korktuğum tek kız sensin, sende beni sana çeken birşey var, seni görünce kalbimin hızlı atmasını, saçmalamamı sağlayan birşey, ben sana aşık oldum Gökyüzüm..."

Bu sözler aylardır duymak istediğim belki de şuana kadar duyduğum en güzel sözlerdi. Onun o güzel badem kokusunu doya doya içime çektim. Birbirimize öyle bir sarılmıştık ki hiç bir güç bizi ayıramazdı. Bir bütün olmuştuk. Kalplerimiz ise birbiriyle aynı anda atıyor. Sesleri kulaklarımıza kadar geliyordu. Ona sarılmak onunda bir bütün olmak bana sanki dünyanın en güzel şeyi buymuş gibi geliyordu. İkimizi kaybetme korkusu öyle bir ele geçirmiştiki bakışlarımız sanki veda ediyordu birbirine birdaha asla göremiyecek gibiydi bu bakışlar...
Onsuz geçen bir saniye bile düşünemiyordum artık. Bu aşk değildi, bir hoşlantı da değildi, bu şey sevgiydi. Sevgi aşktanda üstün birşeydi. Hoşlantı biterdi, aşk ölürdü, sevgi bir sonsuzluktu.