Sert ve keskin havayı soluyarak karadenizin binbir gecelerinden birine daha içini döküyordu genç adam. Yarine yüreğini açıyordu farketmeksizin .. Gerçekleşmesinden korktuğu ne varsa , nihayet ilmek ilmek işlenmişti kalbine. Hep varmış da bilmiyormuş , göremiyormuş gibi . " gözümden sakınurken gülümi , koklarsam çiçekler kıskanmasun " Aklının hileli çukurlarında bir ses sürekli yankı yapıyor , " yeşillim" diyordu ve bu düşüncelerin ayyuka çıkması ile yeşil cehennemlerinde şimşeklerin çakması ................. ( devamı hikayede ) *** aşırı argo mevcuttur ***All Rights Reserved