Bunları "Ölmeden Önce" yazıyorum. Çünkü artık yavaş yavaş "Ölüyorum." İnsanı bir şiir öldürür mü hiç? Bunca yaşananın günahı hangi kitapta yazılı? Hangi hâkim idama mahkûm edebilir içimdeki seni? "Katilimi Tanıyorum!" Onu benden söküp alacak birisi yok mu? Neresinden tutsam elimde kalıyor kalbim. Parmaklarım kan içinde yazıyorum. Artık seni, içimde tutamıyorum. İçim dışıma çıkıyor. Seni herkesin bilmesini istiyorum.
O Yüzden Yazıyorum!
Öğrenin katilimi. Öğrenin de kimsenin içinde yaşattığı bir katil olmayın. İlmek ilmek yazılan bir şiiri noktayla bitirmeyin. Virgülden sonra bile büyük harfle başlayın sevmeye. Ben bu hikâye de size katilimi anlatacağım. Cezasını ister gözyaşlarınız, isterseniz de yüreğinizdeki titremeyle verin. Çünkü ben aynaya baktığımda ONU görüyorum. Her görüşümde bir kez daha ölüyorum.
Hani Şiirler Ölmezdi?
Şairler ölebiliyor mu? Ben ne zaman yazsam ölüyorum. Ellerim acıyor, ellerim yanıyor. Kesikler içindeki gönlüm, kimsenin umurunda olmuyor. Hani sadece bir kez ölünüyordu? Ben neden her gece tekrar ölüyorum?