"Uhmm hello? My name is Azzura Cox at isa akong prinsesa sa England kahit half british at half pinay ako. Well, wala naman silang choice dahil ang dugong dumadaloy saakin ay galing pa sa mga hari't reyna nila. Kahit labag man sa kanilang loob, ako ay prinsesa at soon ako ang magmamana sa lahat. Pero hindi pala, hindi pala ako magmamana sakanilang kayamanan. Okay lang naman saakin pero what if ang ipamamana sayo ay kayamanan ng mas mayaman pa sa pamilya mo. Yup, I should be happy and celebrate but then, ikakasal ako. Ikakasal sa pangit at pandak na prinsipe...I thought gwapo at matangakad pero wtf, opposite sa iniisip ko. So before the worst wedding ever happens, gusto ko munang sundan ang dreams ko. Ang makapunta ng Pilipinas.
Pero...
Paano kung pagpunta mo ng Pilipinas ay isang nightmare pala. Paano na lang kung ang pagiging prinsesa mo ay nawala lang na parang bula?
This is hell, to be a princess is a hell...wanna know why?
TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books)
54 parts Complete
54 parts
Complete
Engineering students Pfifer and Ivan know that what they have is something special. Without a proper label between them plus an ugly twist of fate, can they manage to be together in the end--or will they remain as each other's TOTGA and nothing more?
***
May feelings na laging nandiyan, nakaabang kung kailan magpapapansin. Nakaabang kung kailan ako titisurin sa mga pamilyar na kanta, lugar, at salita. Magpapaalala sa isang mukha na hindi ko naman gano'n kakabisado pero pamilyar. Magpapaalala sa mga dating pakiramdam.
Malalaman mo raw kung sino ang The One That Got Away mo kapag narinig mo 'yong salita at nakaalala ka ng iisang tao lang; nakatisod ka ng mga dating pakiramdam; nangulila ka sa mga nakaraang saya; nakaalala ka ng mga pamilyar na sakit.
Sabi, time heals wounds at distance makes one forget. Bakit parang hindi naman effective? Bitbit ko pa rin lahat ng what if. Hindi pa rin ako makatakas sa maraming sana.
Ako ba ang bumitiw o siya? Tapos na ba kami talaga?
Ang sarap magtanong kaso...wala nga palang kami noon.
Disclaimer: This story is written in Taglish.