SINIR ÖTESİ BİR MASAL (KİTAP OLDU) - Hissiz Mürekkep - Wattpad

SINIR ÖTESİ BİR MASAL (KİTAP OLDU)

LECTURAS 345,741
Votos 22,279
Partes 43

LECTURAS 345,741
Votos 22,279
Partes 43

acımasız asi aşk nefret riyad suudiarabistan türkiye wattys2017 wattys2018

AÇIKLAMA:Kitap olduğu için 6.bölümden sonrası kaldırılmıştır!!!
Kitabı almak istersiniz aşağıdaki linki ziyaret edebilirsiniz. 🤗

https://www.morenayayinevi.com/urun/sinir-otesi-bir-masal/



Sınır ötesi bir masala hazır mısınız?

Kalbi geceden karanlık taştan sert  bir adam 'Behram'.

 Kalbi pamuktan yumuşak ve aydan beyaz bir kız 'Rüveyda'. 



""""""""'""''""""""
Ona  doğru attığım her adımda benim kalbim sanki denizde boğuluyormuşcasına çırpınıyordu. Ama onun bana olan bakışları. Daha bir kaç saat önce bana aşk ve sevgiyle bakan o gözler şimdi nasıl olur da böyle bakar. Yanlış mı görüyorum yoksa, sanki beni hiç sevmemiş gibi benden sadece nefret ediyor gibi mi bakıyordu. Ona doğru yaklaştıkça içimdeki tedirginlik iyice artmıştı.

"Behram ne oldu neden bana öyle bakıyorsun?"dedim.

"Biraz sonra duyduğun gerçekle sen bana nasıl bakacaksın bakalım."dedi.Hâlâ yüzündeki o nefret ifadesiyle. 

Korkuyordum ne diyecekti ki acaba bir çeşit şaka mı yapıyor ama insan böyle şaka yapar mı. Hem de böyle bir günde.Cevabından ne kadar çok korkuyor olsamda yine de sordum sorumu.
"Ne gerçeğinden bahsediyorsun anlamadım Behram."

"Sen benim seni sevdiğimi nasıl düşünebilirsin,nasıl inanırsın böyle bir şeye. Ben senden sadece nefret ediyorum. Hem bu  nefret öyle bir nefret ki emin ol gittikçe daha da artacak. Hiç bir zaman seni sevmeyeceğim hem de hiç bir zaman anlıyor musun"dedi . 
""""""""""""""""""""


Hikayeden bir kesit. Eğer onların masalını merak ediyorsanız satırlarıma davetlisiniz.??Todos los derechos reservados

acımasız asi aşk nefret riyad suudiarabistan türkiye wattys2017 wattys2018

Tabla de contenidos

43 partes

Regístrate para añadir SINIR ÖTESİ BİR MASAL (KİTAP OLDU) a tu biblioteca y recibir actualizaciones

O

Pautas de Contenido

Quizás también te guste

KÜL OLMUŞ KALPLER DİYARI (Bir Doğu Masalı) de diyarlar01

🦋 BİR DOĞU MASALI "Bazen bir kadın uğruna bu hale geldiğine inanamıyorum." buz gibi bir tonla konuşan abisinin sesiyle göz kapaklarını esaretle örttü Amer. O sadece bir kadın değildi. O aldığı her nefesti, yaşadığı her andı, yürüdüğü her yoldu, geçtiği her sokaktı kısacası o hayatının anlamıydı. Onsuz nasıl yaşanılır bilmiyordu bile ve bunu düşünmek dahi canını acıtıyordu öyle ki diri diri yanıyor gibiydi. "Onun adını duyduğunda bütün akan sular duruyor. Düşünerek hareket edemiyorsun." bakışları hırçın dalgalardayken başını olumsuzsa iki yana salladı. "...ama hata yapıyorsun Amer." Amer abisinin sözleri üzerine bir ceset kadar soğukça gülümsedi, buruk ve yıkık bir tebessümdü bu. "Amer kadınlar çok tehlikelidir." "...uğurlarına asırlarca savaşlar yapıldığını, saltanatlar yıkıldığını duymuştum ama çıplak gözle görmemiştim." Yüreğinde yangınlar yanan adam göz kapaklarını sıktı. Ve gözleri önüne bir film şeridi gibi Sozdar'ın siması belirdi. Gülümsüyordu, kendisine bakarak gülümsüyordu. Hayali bile aklını başından alacak kadar güzeldi. "Her geçen gün yıkılıyor, eriyorsun. Kendi saltanatını kendin yıkıyorsun." Amer yüzü silinen Sozdar'la kaşları çatıldı. Kalbine bir hançer saplanmıştı sanki. "Korkuyorum ki..." sıkıntılı bir nefesi verdi ve devam etti. "Kendi sonunu kendin getireceksin." Osman'ın son cümlesiyle gözlerini ağırca açtı ve katran karalarının karanlık geceye değmesine sebep oldu. Osman haklıydı çünkü üç hayatında sonunu başta saf bir sevgiyle başlayıp, elde edemedi her gün, her dakika takıntılı, kara bir sevdaya dönüşen Amer'in bu lanetli aşkı getirecekti. Bu kitapta genç bir hemşirenin kendisine saplantılı bir aşk besleyen adamdan kaçışını, özgürlüğü ve Karan'a olan aşkı uğruna verdiği mücadeleyi okuyacaksınız.

Senden Kalanlar Vaveyla (I) de sinemselay

İnsan önce doğar, gözlerini açar hayata, sonra gelişir, hayatı öğrenir bu süreçte, hayat onu yıpratır ve en sonunda da öldürür. Bazı insanlar vardır hak ettiği zaman, hak ettiği yerde; ama bazı insanlar da vardır hak etmediği zaman, hak etmedi yerde can verir... Ölmek sadece bedenen yapılan bir eylem değildir. İnsanın ruhu da ölür. Size bir örnek vermemi ister misiniz. Ben... Ben de öldüm, bedenim değil belki ama ruhum hak etmediği zaman, hak etmediği yerde can verdi. Biliyordum, ruhsuz bir beden bu hayatta yaşayamazdı. Ruhumu aldıkları gibi benden bedenimi de isteyeceklerdi. Bundan kaçış yoktu... Ben Mehir... Ben ailemin ay parçasıydım bir zamanlar. Ama bilmiyordum işte katillerimin onlar olacağını. Bilmiyordum ruhumu benden alıp beni uçurumdan aşağı atacaklarını... Serkan, ah sevgilim... Bekliyor musun beni gittiğin yerde, kollarını açıp tutacak mısın bedenimi yuvarlanan uçurumdan? Ne olur tut sevgilim, sana kavuşmak için can veren bu bedeni bir başına bırakma. Tut ki, yokluğunun acısı unuttursun ruhumdaki yarayı... Bu hikaye bir kızın ölmemek için attığı çığlıklardı. Bu hikaye keskin vaveyla ile başlayan ama giderek kısıklaşan ve en sonunda sessiz vaveyla ile biten bir hikayeydi... "Bu... " dedi ve sustu. Biraz bekleyip devam etti. "Bu bir itiraf Mehir, sen öldükten sonra benim de öleceğimin bir itirafı. Bu dünyada sen yoksan benimde olmayacağımın bir itirafı. Burada sadece senin bedeninin değil, benim bedenimin de bu hırçın dalgalara karışacağının itirafı... "

NAZENDE de lilpar3targetmother

Çenesinden tutup başını kendisine doğru çevirdi. Gözlerinin içine bakarak devam etti. "Bana hâlâ küsmüsün nazende ?" Sinirli bakışları devam etti genç kadının. Karakterinin tam zıttı bu yakıştırmayı hiç sevmiyordu. Ama o kara gözlü esmer inadına ona öyle hitap ediyordu. Bu nasıl olabilirdi. Onca yıl. Geçen bunca zaman ve onu bana getiren bu bahar sabahı. On yedi mi? Belki de yirmi yıl olmuştur. Lisedeyken görmüştüm onu. O yıl mezun olacaktım. O ise yeni başlamıştı daha okula. Ankaradan İstanbula sürgün etmişti babam. Lisenin son yılını aile dostumuz olan Albay Tekin amcanın yanında geçirmiştim. O naif ve ince bedeni daha ilk haftalardan çekmişti dikkatimi. Kahverengi gözleri, pembeye çalan dolgun dudakları ve sus çizgisindeki beni. Melekler ne de güzel dokunmuşlardı ona. Sinirli bakışları sanki dünmüş gibi geldi aklıma. Okulun bahçesinde basket oynarken bir grup kız köşedeki banklara kurulmuş kıkırdaşıyordu. Nasıl olduğunu anlamadım ama top elimden fırlayıp hızla, köşede oturan açık kahve saçlı kıza sert bir şekilde çarptı. Sinirle ayağı kalkıp topu bana hırsla fırlatırken, bu günkü bakışları vardı yine suratında. O naif dudaklarından döküldü kelimeler tükürür gibi. "Öküz!" Sinirle okulun girişine doğru yöneldi. Tıpkı şimdi aynı sinirle kafeden çıktığı gibi...

Hala Unutamadım de etokatli

Birini sevmek, bu duyguyu kabullenmek ve itiraf etmek ne kadar zor olabilirdi? Asya için zordu, hatta imkansızdı. Çünkü o aşkı; izlediği dizilerden, okuduğu aşk romanlarından ibaret sanıyordu. Sonra o çıktı karşısına... Tüm dünyasını alt üst eden benliğine işleyen o adam, Eymen KARA. Asya'nın aşılmaz duvarlarını aşan, her daim kafasında soru işaretleri bırakan, kendisinde olmadığını düşündüğü duyguları uyandıran o adam... Ruhlar birleştiği zaman bedenler ne kadar ayrı kalabilir? Gelin hikayemi okuyarak bunun cevabını öğrenin ;)

AŞKTAN ÖTE de lunoracat

*Sadece söz ver ve hayatın sana sözünü tutturmamak için kırk takla atışını seyret.* "Söz veriyorum..." Onlar çok zorlandılar. Aylarca uzak kaldılar kendi hataları yüzünden. Kendi hatalarından ders çıkardılar, artık uzak durmayacaklardı. İkiside uzak kalmaya doymuştu artık. Ama geçmişte ne yaşadıysan ileride önüne çıkacağını unutmuşlardı. Birbirlerine sözler verdiler. "Beni hiçbir zaman içinde öldürmene gerek kalmayacak. Söz veriyorum." "Üzgünüm Esil. Sana bir daha böyle bir şey demeyeceğime söz veriyorum. Keskin sözü." "Ben senden gitmeyeceğim. Uzel sözü." " Söz...gitmeyeceğim. Hiçbir kuvvet beni senden seni benden ayıramaz." Verdikleri tek bir sözde yanılmadılar. Tek bir sözü hayatlarının sonuna dek hatırladılar. Geçmişi unutup ilerinin kendi istedikleri gibi olacağına inandılar. Hiçbir şey hayallerindeki gibi olmadı. Onlar çok zorlandılar. Aşkın kolayı mı olurmuş derseniz eğer onlar aşkta yaşamadılar. Onlarınki çok farklı bir şeydi. Aşktan öte bir şey. ♣ Sen şimdi âşık değil misin yani bana?" dedim üzgün ve şaşkın bir sesle. "Aşk mı? Ne aşkı Esil?" Bir an duyduklarımın şaka olmasını diledim. Ama ne yazıkki dediği şeyle ciddi olduğunu gördüm. "Değilim tabii." "A-ama ben sanmıştım-" diye başladığımda ellerimi tutup sözümü kesti. "Aşk ne biliyor musun? Aşk, benim sana seni öpene kadarki hissettiklerimdi. Sonra biz seninle aşkın sınırlarını aştık Esil. Aşk biter bizimki her geçen gün büyüyor. Bu aşk değil, ötesi." "Aşktan öteside mi var?" "Varmış. Sende gördüm." Çünkü aşk, Kelebeğin kozasından çıkması kadar sabır isteyen Kanat çırpışı kadar heyecan verici Renkleri kadar muazzam Yaşamı kadar kısaydı. Onlar aşkı değil ötesini seçtiler. Aşktan Ötesini...

GÜNCE | Gerçek Ailem de amfoteryazar

Gerçek Ailem. "Kalbi atmaz ama nefeste almaz, Gözlerini açmaz ama yüreği de susmaz, Ruhu hiç kanamaz ama ağlamayı da bırakmaz, Başını çevirip onlara bakar ama gerçek ailesinden haberi olmaz..." Ben Günce Kara, bir kere bile gülemeyen ama kendi derdine de dert demeyen bir insanım. Kalbim kırıktır ama ruhum derli topludur benim, gözüm yaşlıdır ama yerindedir merhametim. "Solan çiçekleri yeniden canlandırmak için onu kökünden koparmak gerek. Bende yeniden canlanabilmek için her şeyi baştan yazmaya karar verdim." Günce KARA. -.- Not: Esinlenilme ya da çalınma durumunda yasal işlemler başlatılacaktır. Kitaba saygı duymanızı rica ederim. :)

KALBİM SENİN de MaksatYazmak

-"Seni haketmek için ne yapmış olabilirim ki?Sen benim mecburiyetimsin güzel adam..Beni hayata bağlayan,nefes almamı sağlayan mecburiyetim.. Seni sevmiyorum..Her nefeste biraz daha sen oluyorum..Beni,senle dolduruyorum." -"Minik kalbine benim gibi bir adamı nasıl sığdırdın?Ya benim buz tutmuş kalbimi,nasıl senin yapabildin?Ölene kadar benimsin,mecburiyetimsin inci tanesi.. Seni sevmiyorum..Seni iliklerime işliyorum ben.Yanarsan,bende yanayım diye..."

portakal reçeli 🍊 (Düzenlenecek) de ElifHanerli7

öğle vaktinin en kavurucu olduğu zaman dünyaya gelmişti küçük kız bebek yine aynı zaman ve günde terk edildi bir yetimhane köşelerine atıldı hor görüldü ağladı sesini duyan olmadı düştü kaldıran olmadı saçını okşayan bir el olmadı minicik başıyla hayata tutundu herşeye rağmen bir ailesi olsun istedi peki buldumu o aileyi ya ilerde öz ailesi ortaya çıkarsa doğduğundan beri görmediği annesini görürse? hadi gelin hep beraber Selvinin hayatına göz atalım ❤️❤️❤️

LALO de guullaarreess63

☘️Günçiçek▪️Fırat☘️ Günçiçek sinirle odaya girdiğinde Gülten'i ve annesinin yan yana buldu. Adımları Gülten'i bulduğunda kadının saçını başını yolmamak için kendimi zor tuttu. "Ne diye geldin yine? Anlamaz mısın? İstemem diyorum! Ne kırkındaki adama varırım ne de kuma olurum. Şimdi kimin adını ağzına aldıysan onunla gidesin. Bir daha kapımıza gelme!" Günçiçek sinirle bağırırken Selma Hanım hızla yerinden kalkıp Günçiçek'in koluna girdi. Kızı sinirlenirsin karşısındakinin yaşına bakmaz saçını başını yolardı valla! "Sen git Gülten, ben sana haber edecem." Gülten hızla yerinden kalktı. Allah var korkuyordu Günçiçek'ten. "Tamam abla," dedi Gülten hızla evden çıkarken. Gülten'in gidişiyle Günçiçek kolunu annesinden kurtarıp karşısına dikildi. Gözlerinde hayal kırıklığı vardı. "Ne haberi ana! Beni babam yaşımda adamlara mı vereceksiniz?" Selma Hanım yanlış anlaşıldığını fark ettiğinde hızla konuştu. "Yok kurban olduğum, yapar mıyım heç? Bu sefer gelen ne baban yaşındadır ne de evli. Bu sefer gelen çevre köyden Fırat Beydir." Günçiçek'in kaşlarını şaşkınlıkla havaya kalktı. Fırat Bey mi? Fırat bey merhameti tanınan bir Beydi. Lakin bir kusuru vardı. Dilsizdi. Hatta bundan dolayı LALO derlerdi Fırat Beye. Günçiçek'in boğazında sert bir yutkunma geçti. Ne yapacaktı? Kabul edecek miydi? Düşündü. Eğer kabul etmezse laflar asla dinmeyecek, diller kız kardeşlerine kadar uzanacaktı. Daha fazla düşünmedi. İçten içe pişman olmamak için dua ederken son sözlerini söyledi. "Kabulümdür. Gelsin Fırat Bey." Yayınlanma tarihi; 04/11/2023 Bitiş tarihi; 04/05/2024 LALO isimli ilk ve tek kurgudur

YAMALI SEVDA de Betulokssuz

Ben boşanmış öğretmen bir babanın kızıyım. Yıllar önce, ben henüz on yaşındayken tayin edildiği Karadeniz bölgesinde aşık olup evlendi. Beni de beraberinde getirdi elbette, çünkü benim annem sorumsuz bir kadın, beni onun eline bırakmadı. Saf Karadeniz'li kadının bir kızı vardı, kendisi ablam olur Zeynep. Babam ve eşi yıllardır birbirini bulmanın huzurundan mıdır bilmem, sakin ama mutlu bir hayat yaşıyorlar. Ben lisede çıktım buradan. Ankara'da liseyi hemşirelik olarak okudum. Üniversiteyi kazanamadım, bende boş durmayayım, babamın yanına geleyim dedim, geldim. On sekiz, on dokuz, yirmi ve yirmi bir yaşlarımda buralardaydım. Sağlık ocağında yardımcı hemşirelik yaptım. O sıralarda babamın eşi Hanife annenin, ahiretliğinin asker oğluyla nişanım takıldı. Tam düğün arefesinde nişanlım olan Halil Yaman, eski sevgilisi, çok sevdiği kız ona kaçınca beni terk etti. Benim adım Tuğba, ben bu şehirden dargın gittim. Yağmurlu bir günde, onların çaylığında birlikte olmuştuk. O sarhoştu, ben aşk dolu. İkimizde nasılsa evleniyoruz dedik ve olanlar oldu. Sonra dünyam başıma yıkıldı, öyle böyle değil ama. Çok şey götürdü benden Halil Yaman ama özümü unutmayayım, çizgimden çıkmayayım diye bana kızımı bıraktı. Tuğçe sıkı sıkı tutunduğum, kendimi adadığım oldu. Ben onunla hayatta kaldım. Yoksa hissettiğim şeyle ölürdüm. Öyle buruk, öyle yamalı bir sevda.

Quizás también te guste

Slide 1 of 10

KÜL OLMUŞ KALPLER DİYARI (Bir Doğu Masalı) cover

Senden Kalanlar Vaveyla (I) cover

Hala Unutamadım cover

AŞKTAN ÖTE cover

GÜNCE | Gerçek Ailem cover

KALBİM SENİN cover

portakal reçeli 🍊 (Düzenlenecek) cover

YAMALI SEVDA cover

KÜL OLMUŞ KALPLER DİYARI (Bir Doğu Masalı)

🦋 BİR DOĞU MASALI "Bazen bir kadın uğruna bu hale geldiğine inanamıyorum." buz gibi bir tonla konuşan abisinin sesiyle göz kapaklarını esaretle örttü Amer. O sadece bir kadın değildi. O aldığı her nefesti, yaşadığı her andı, yürüdüğü her yoldu, geçtiği her sokaktı kısacası o hayatının anlamıydı. Onsuz nasıl yaşanılır bilmiyordu bile ve bunu düşünmek dahi canını acıtıyordu öyle ki diri diri yanıyor gibiydi. "Onun adını duyduğunda bütün akan sular duruyor. Düşünerek hareket edemiyorsun." bakışları hırçın dalgalardayken başını olumsuzsa iki yana salladı. "...ama hata yapıyorsun Amer." Amer abisinin sözleri üzerine bir ceset kadar soğukça gülümsedi, buruk ve yıkık bir tebessümdü bu. "Amer kadınlar çok tehlikelidir." "...uğurlarına asırlarca savaşlar yapıldığını, saltanatlar yıkıldığını duymuştum ama çıplak gözle görmemiştim." Yüreğinde yangınlar yanan adam göz kapaklarını sıktı. Ve gözleri önüne bir film şeridi gibi Sozdar'ın siması belirdi. Gülümsüyordu, kendisine bakarak gülümsüyordu. Hayali bile aklını başından alacak kadar güzeldi. "Her geçen gün yıkılıyor, eriyorsun. Kendi saltanatını kendin yıkıyorsun." Amer yüzü silinen Sozdar'la kaşları çatıldı. Kalbine bir hançer saplanmıştı sanki. "Korkuyorum ki..." sıkıntılı bir nefesi verdi ve devam etti. "Kendi sonunu kendin getireceksin." Osman'ın son cümlesiyle gözlerini ağırca açtı ve katran karalarının karanlık geceye değmesine sebep oldu. Osman haklıydı çünkü üç hayatında sonunu başta saf bir sevgiyle başlayıp, elde edemedi her gün, her dakika takıntılı, kara bir sevdaya dönüşen Amer'in bu lanetli aşkı getirecekti. Bu kitapta genç bir hemşirenin kendisine saplantılı bir aşk besleyen adamdan kaçışını, özgürlüğü ve Karan'a olan aşkı uğruna verdiği mücadeleyi okuyacaksınız.