ne yapmalıydım albayım. sevgi, yetmiyormuş her şeye..

ben vedaları sevmem albayım.
hiç gitmesin insanlar. hele gelmemek üzere giderlerse, çok üzülürüm albayım, dayanamam. gelmemek üzere gidenler çok sevdiklerim olur genelde. bi de bir hikaye bırakır ki geride, noksanlığın daniskası içinde. ölse, öldü dersin, ama ölmez onlar.. ölmesinler de. ölürlerse bi kere daha üzülürüm. çünkü koklayamazlar bir daha çiçek. yazık olur. ne yapmalıydım albayım. sevgi, yetmiyormuş her şeye.. konumuza dönecek olursak albayım, konunun ne kadar sıradan olduğunu görürüz. belki de sıradan olmasına rağmen bu kadar acıtmasına içerliyoruz, bi de olağanüstü bi olay olsa, sıçtın diyor beynimiz. beynimizin işi gücü yok bize laf yetiştiriyor albayım. hayallerden uyandırıyor. gerçekler var! bi gün bulutlara sen de bakmaz olacaksın, umrunda olmayacak hiçbir renk. kazanmak da var, kaybetmek de.. olsun.. bâki kalan.. kaybetmedik bi şeyi albayım. kazanmadık da. İnsan çok aciz, miş ya hani. yeterince isteseydik, kendi devrimimizi yapamaz mıydık sanki.
hoşça kalın albayım..