...Birden yürümeyi kesip karşıya baktım; yol artık ikiye ayrılıyordu soldaki aşağı tarafa giden asfalt yolu gözümle takip ettim, durak hemen ordaydı. Sonra kafamı sola çevirdim, burda artık asfalt bitiyor du ve araba tekerleklerinden oluşmuş, toprak patika yol başlıyordu, bu yolda ormana çıkıyordu tabi kii. Tam durağa doğru inerken geri yukarı çıktım ve toprak yola doğru yürümeye başladım. Ne düşündüğümü bilmiyordum ama canım çok sıkılmıştı, sebebi buydu. Sonuçta arabalar buradan geçtiyse ne kadar tehlikeli olabilirdi ki? Yüzüme yapışan saçlarımı geriye atıp kabanın kapüşonunu taktım ve atkımı boynuma dolayıp yürümeye devam ettim...