«La chiamavi la casa delle bambole.Dicevi che tutto era perfetto al suo interno,anche se speravi che nessuno potesse vedere quello che vedevi tu,attraverso le finestre»
Immagina se tutti i tuoi incubi diventassero veri se i mostri esistessero realmente.
Vampiri,lupi mannari,fantasmi,streghe e demoni.
Agatha Weiss non ha mai creduto in tutto questo,anzi lei ha sempre trovato valida ogni spiegazione concreta.Questo fino a quando il padre non la scaricherà a WhilmoreVille,una piccola città tagliata fuori dal mondo,dove vive sua madre.
Quella che doveva sembrava un semplice riunione tra madre e figlia per restaurare il loro rapporto,spezzato da qualche anno per il divorzio,si trasformerà in un vero e proprio incubo ad occhi aperti.In quella città quasi inesistente succedono cose bizzarre e alquanto raccapriccianti,quasi ogni notte una persona diversa viene brutalmente uccisa,da una forza oscura.
Agatha non ha mai creduto in tutto ciò,almeno prima di incontrare lui.Lui era carismatico,affascinate,magnetico,ma custodiva anche un'orribile segreto.
Ma quello che lei non sa è che si trova lì per una ragione,e tutti i tasselli del passato torneranno a galla per ricomporre il puzzle della sua infanzia,di cui non ha più ricordi,riportandole una dote nascosta ormai da troppo tempo.
( کامل شده )
درد و ترس ، چیزی که جونگکوک هایبرید هیفده ساله از سن خیلی خیلی کم بهش عادت کرده . شاید درد کشیدن دیگه براش ساده شده باشه ؟ البته درد کشیدن برای هیچکس ساده نیست ، وقتی اون صدایی که توی مغزت حرف میزنه ام حالش ازت بهم میخوره دیگه چیزی نمیمونه میمونه؟
و اینور هم کیم تهیونگ پسر پولداری که همه فکر میکنند بهترین زندگی رو داره البته معلومه که از شخص دیگه زندگی خیلی بهتری داره ولی خب اونم دلایلی داره که از موقعیتش متنفر باشه .
چی میشه اگه تهیونگ اون کسی که میخواد ازش مراقب کنه رو پیدا کنه و کوک ام مکان امنی که لازم داره ؟
__________
ته : هیششش نفس هیونگ برا چی معذرت خواهی میکنی فرشته ؟ ببینمت پسر قشنگم کوچولوی من برای چی گریه میکنی اخه؟ میدونی چقد دلم برات تنگ شده ؟ همه کس هیونگ زندگیه هیونگ اشک نریز پسر نازم میبینی حالم خوبه ؟ نگاه کن منو
کوک سرش رو بالا آورد و با چشمای اشکیش به ته خیره شد که دوباره گریش گرفت و شروع کرد به اشک ریختن و گریه کردن با صدای بلند و ته که انگار دست پاچه شده بود لبخندی زد و دوباره کوک رو بغل کرد
ته : هیشش عیب نداره عزیزم گریه کن دل کوچولوت گرفته قربون صدات بشم هیسس عیب نداره ....