UMUTSUZ

En çok neyi istersen hayatta,onunla imtihan edilirsin.Benim tek istediğim mutluluk oldu,onu da elimden aldılar.Ne zaman yakaladım ipin ucundan,daha da kısalttılar ipi.Boyumun yetmeyeceği kadar uzak ve kısa.Göklere çıkardılar mutluluğu,sonsuzluğa çıkarttılar.Ancak ölümün gidebileceği kadar yakın,bedenin gidemeyeceği kadar uzakta.Ruhun isteyeceği kadar huzur dolu,bedenin yanıp kavrulacağı kadar acı.Bana sadece bir umut verin,hayallerimin yıkılmayacağı,acının ulaşamayacağı bir mutluluk.Acıya hiç olmadığı kadar yakın,ama onun kuvvetinin yetmeyeceği bir mutluluk parçası.Acının asla hayal edemeyeceği kadar güzel olsun,gözyaşlarım aktığında değecek kadar değerli,gülümsediğimde büyümeyi bilecek kadar ufak,ne olursa olsun sonunda o benim ,ben de onun olabilecek bir mutluluk.Mutluluk bana sadece gülümsesin.
Böyle kelebek gibi,KELEBEK kadar özgür...

O güzel gözlerine sinmiş karanlıkla baktı bana,yere dizlerinin üstüne çökerek yanıma oturdu ve çenemi nazikçe tutup yüzüne bakmamı sağladı.Her şeyi,kararlarımı,doğrularımı,yanlışlarımı,tüm hayatımı sorgulamama neden olacak tek cümleyi söyledi...
"Cennetin temiz havasını mı soluyorsun yoksa cehennemin yakıcı dumanını mı çekiyorsun ciğerlerine?"