Bize gökkuşağını göstermesini beklediğimiz yağmur,yolumuzu çamur etmekten başka bi halta yaramadı kenarı beyaz karanfiller ile dolu bir yolu biz düşe kalka,çamura bata çıka,üstümüz kirlene kirlene ve yeri gelip de canımızdan harcaya harcaya yürüdük.Yolun sonunda bizi,gülüşleri başkasına ait insanlar bekledi.Mutluluğu sol yanımızdan kaybedince solmuş şişelerin dibinde aradık.Kolay değil gerçekten heleki yolun sonunda sizi ne beklediğini bile bile o yolu yürümek kolay değil gülüşünün başkasına ait olması,gözlerinin başkasına gülmesi,avuç içlerine dokunan dudakların bana ait olmaması kanıma dokunuyor ben bu hikayenin kansızını oynuyorum senin kırgınlığına açtığım şişelere rağmen kadehlerimi kendi derdime değil de senin otuz iki dişini birden göremediğim kahkahalarına kaldırmama rağmen ben bu hikayede vicdansızı oynuyorum.Fakat yeri gelmişken söyleyeyim sonu ne olursa olsun bedeli ne olursa olsun ben bu hikayenin sonunda seni severek öleceğim.
Emir Arıöz