Neden bunları yaşadığımın bir açıklaması olmalı, olmak zorunda... Neden böyle olduğunu, neden böyle olduğumun...
Hep yalnız, hep insanlardan uzak, duygularını herkesten saklayan dışardan göründüğü kadar güçlü olamayan.
Büyük bir inatla insanlara güçlü gözükmek, korkusuz olmak...
Kendisiyle, içindeki benliğiyle baş başa kaldığında içindeki canavarın dışarıdaki acizi serbest bırakıp ağlamasına zırlamasına izin verir. Her aynaya baktığında içindeki acımasız canavarın gözlerinden ona acıyarak bakması.
Ona göre değil de, kendine özgü hareket ettiğinde; sağır edecek derecede bağırarak, kafasının içinde her yeri kırıp, yıkıp, acımasızca tırnaklarını etten duvara geçirmesi ve istediği olana kadar durmaması.
Kendisiyle savaşa giren bir kişilik, çıkmaz sokaklarda kendini arayan bir benlik!