The Daily Chronicles of a Princess
  • Membaca 185
  • Suara 10
  • Bagian 37
  • Membaca 185
  • Suara 10
  • Bagian 37
Sedang dalam proses, Awal publikasi Des 11, 2016
Bagong school year na naman at sana isang bagong simula ito kasi senior na ako. Gustong-gusto kong makipag-hangout kasama ang mga bestfriends ko. Sabog ang lahat pag kasama ko sila haha. May band kami btw. Ako sa guitar at masasabi kong maganda ang music na ginagawa namin kahit never pa naming napakita sa school o sa kahit sino man. 

Crush ko ang most popular jock sa school. Hindi pa niya ako napapansin pero sana this year maging close kami. I have to deal with my ex-bestfriend though. Pero hindi yun sagabal sa aking mga pangarap.

Sa panahon ngayon, hindi na uso ang mga diary kasi blog, vlog, FB, twitter na ang pumalit dito. Halos lahat gumagamit na nito pag naglalabas sila ng sama ng loob o kahit ano pa man. Halos lahat maliban sa akin. May diary ako, oo. Weird noh? pero ganun talaga eh. May FB, twitter, snapchat at IG naman ako pero pangconnect lang yun with friends. 

Find out kung paano ako nagsurvive kasama ang aking diary
Seluruh Hak Cipta Dilindungi Undang-Undang
Daftar untuk menambahkan The Daily Chronicles of a Princess ke perpustakaan Anda dan menerima pembaruan
atau
#83cliche
Panduan Muatan
anda mungkin juga menyukai
Slide 1 of 1
TOTGA (Candy Stories #4) (To be published) cover

TOTGA (Candy Stories #4) (To be published)

53 Bagian Lengkap

Engineering students Pfifer and Ivan know that what they have is something special. Without a proper label between them plus an ugly twist of fate, can they manage to be together in the end--or will they remain as each other's TOTGA and nothing more? *** May feelings na laging nandiyan, nakaabang kung kailan magpapapansin. Nakaabang kung kailan ako titisurin sa mga pamilyar na kanta, lugar, at salita. Magpapaalala sa isang mukha na hindi ko naman gano'n kakabisado pero pamilyar. Magpapaalala sa mga dating pakiramdam. Malalaman mo raw kung sino ang The One That Got Away mo kapag narinig mo 'yong salita at nakaalala ka ng iisang tao lang; nakatisod ka ng mga dating pakiramdam; nangulila ka sa mga nakaraang saya; nakaalala ka ng mga pamilyar na sakit. Sabi, time heals wounds at distance makes one forget. Bakit parang hindi naman effective? Bitbit ko pa rin lahat ng what if. Hindi pa rin ako makatakas sa maraming sana. Ako ba ang bumitiw o siya? Tapos na ba kami talaga? Ang sarap magtanong kaso...wala nga palang kami noon. Disclaimer: This story is written in Taglish.