Altemur... Adının anlamı gibiydi tıpkı. O ateşti. Yüreğindeki yangına tesiri olmayan bir ateş. Demir kadar sert. Ve belli etmesede aşkla dolu bir kalp. Böyle adamlar güzel severdi. kendinden koruyacak kadar güzel severdi. Ondan uzak kaldığında acı çekeceğini bilmesine rağmen. Yüreğindeki yangını gozlerindeki ruhundaki alevlere gizledi adam. Susarak sevdi. Söylemeden hissettirmeden uzaktan... O mahallenin ağır abisiydi. geçtiği yollarda herkesi susturup bir şu yüreğini susturamamıştı herkese sözünü geçiren bu aksi adam kalbine söz geçirememişti. Vurulmuştu derin kahvelere onlarda boğulmak istercesine... Gömdü yüreğine sevgisini... Mahallenin ağır abisinin bir kıza ayıracak vakti yoktu. O dövüşlerin başrolünde mahallenin kahramanı sert adam hic bir kız için zayıf düşmeyecekti küçükken düştüğü bu hataya bir daha düşmeyecekti.