Ruhumun celladı rüyalarımda. Ruhumun celladı sensin baba. Elinde koca bir balta ile bana koşuyorsun savurdukça üstüne sıçrıyor kan.
Hayır.
Hayır.
Bedenimden , etimden değil bu sıvı. Ruhumun kanı baba. Ruhumun kara kanı. Beni istedin , beni öldürmeyi çok istedin. Hayattayım , nefes var ciğerlerimde. Hükmediyor her bir hücreme. Peki ruhumun sızıntısı nasıl duracak baba ? Peki ne zaman sana baba diyemeyecek kadar yok olacaksın içimden ?
Ruhum yoksul.
Ruhum fakir.
Ruhum ruhsuz.
Ruhumun nefesi gitti. Bana her bir tokadında benim nefesim bitti baba. Gözlerim kapalı , zihnim uyanık. Dayak yok , dayakları geçmişte kaldı.
Babam yok , babam geçmişte kaldı. Gözlerim her kapandığında anılarım çıkıyor inlerinden. Ben biraz daha yok oluyorum acılarım var olurken. Göğsümde bir kuş uçtu bir acı daha yüreklendi ruhumdan.
ARKADAŞLAR İLK BİR KAÇ BÖLÜM ACEMİLİĞİMİNDE ETKİSİNDE FAKAT BÖLÜMLER İLERLEDİKÇE SEVECEĞINİZE EMİNİM. LÜTFEN SONUNA KADAR OKUYUN😇
WATTPADDE BALIN ZEHRİ ADINA YAZILAN İLK KİTAPTIR.🌟🌟
Kapak için teşekkür ederim @gnlnkpln ❤
Bir kaldırımın köşesinde buldum hayalimi.
Gözlerimi kapattım, bıraktım avucuna kalbimi.
Dedi ki, sonuna kadar tutacak mısın elimi?
İçimden cevapladım, birlikte tırmanacağız tüm merdivenleri.
Mumlar üfledim, dilekler diledim.
Kayan her yıldızda adını sayıkladı dilim.
Ve o bana doğru tek bir adım geldiğinde
Ben hiç gitmesin diye bütün yolları denedim.
🏀
"Doruk?" dedim heyecanla. Bakışları yüzümde oyalanmaya devam ettikçe duramadım yerimde. Bir şey söyleyecekti. Bir şey söylemek için buradaydı. "Kaptın mı formayı?"
"Feza," dedi ve seri adımlarla ona doğru ilerlediğim sırada o da birkaç adım yaklaştı bana. Sadece ismimi söylemişti ama heyecanını yansıtması için bu yeterliydi. Devam etmesini beklerken kalbim yerinden çıkacak gibiydi. "Kaptık formayı."