SAVAŞIN GÖLGESİNDE...

ÖLÜM!.. Çoğu insanın duyunca tüylerinin ürperdiği kelime..
Biz savaşta açan ve kurumamak için direnen kırık GÜLLERiz.
Ölüm korkutmaz bizi..
Dinmek bilmeyen bomba ve silah sesleri duymaya alıştı artık kulaklarımız ..
Çoğumuz bütün yakınlarını kaybetti ..
Ama yüzümüzdeki biraz buruk biraz umutlu gülümseme hiç eksilmedi ...

Biz oyun bilmeyiz! Biz Yaşıtlarımız
başka ülkelerde oyunlar oynayıp gülerken, çıplak ayakla gezdiğimiz için ayağımıza batan cam'ı umursamamayı biliriz..akşam tok yatmayı hediye biliriz..
Biz şavaş gülleriyiz ..bazen kırık, bazen solgun, bazen kurumaya yüz tutmuş, ama gül olmaktan hiç vazgeçmeyen ve solmamak için ZALİM'lere direnen asil gülleriz...birtek rabbimiz bilir geceleri ağlamaktan kısılmış sesimizi..bir o bilir sevdiğimizi kaybettiğimizde hissetiğimiz o tarifsiz acıyı..

..,,Ve siz ey ZALİMLER korkun bizden ..elbet sizin için sonunda tarifsiz elem ve acı dolu bir azab vardır ..ve biz MAZLUMLAR sizin için o günü bekleriz....

####

-"Ama zeyneb abla ablam üç tane kurşun yedi biliyorum canı çok acımıştır"
Yine dolmuştu gözlerim..Yüreğimde biryerlerin koptuğunu hissediyordum..minik yüzünü ellerimle kavrayıp bana bakmasını sağladım .burukça gülümseyerek
-"Bak mustafa .senin ablan şehid oldu ve Allah şehitleri çok sever, onların acı çekmesine izin vermez.seni ablan gerçek bir şehid .çünkü: SARA İFFETİ İÇİN ŞEHİD OLDU ...

###

Yüzünde hafif bir tebessüm vardı.yüzü bembeyaz kesilmiş, gözleri de biraz açık kalmıştı...ölüm yakışmamıştı kardeşime!
Yanaklarımdan süzülen yaşlardan biri yanağına düştü. ellimin tersiyle sildim yüzünü.titreyen ellerimle gözlerini kapadım ..
Kulağına yaklaşıp son sözlerimi söyledim dostuma
-"sara! Sende gittin dostum.yalnızım artık .orada onu çok sevdiğimi ve çok özlediğimi söyle olurmu...
-"Allah şehadetini kabul etsin kardeşim....