Θα μπεις?" Των ρωτάω με μια σχετική ανυπομονησία. Τον βλέπω να πλησιάζει και απο μεσα μου λέω"ΓΙΟΥΠΙΙΙΙΙΙΙ" Βλέπω το σώμα του να βυθίζεται στο σκοτεινό νερό και σε λίγα λεπτά βρισκόμαστε σε απόσταση μικρότερη των δέκα εκατοστών. Για να σταματήσω αυτή την αμηχανια και την σιωπή παίρνω φορά και βουτάω βαθιά μέσα στο νερό και κολυμπάω όσο πιο βαθιά μπορώ και καθώς νιώθω ότι δεν μπορώ πια να αναπνεύσω κολυμπάω προς την επιφάνεια. Μόλις βγήκα στην επιφάνεια πήρα μια τόσο βαθειά ανάσα σαν επειδή διψουσα για οξυγόνο τόσο πολύ που τα πνευμόνια μου ειχαν συρρικνωθεί παρακαλωντας για λιγο ακομα. Όταν πια συνήλθα ένιωσα δύο χέρια να κρατούν τα μπράτσα μου και ανοίγοντας τα μάτια μου συνειδητοποίησα πως βρισκόμασταν μόλις σε απόσταση αναπνοής ο ένας από τον άλλο. Ήταν και εκείνος βρεγμένος και με κοιτούσε τόσο βαθειά μέσα στα μάτια που άρχισα να καίγομαι κι ας ήταν αρκετά δροσερό το νερό. Τότε τον νιώθω να πλησιάζει το αυτί μου και μου ψιθυρίζει γαργαλωντας με τη μύτη του το λοβό μου:" Κλείσε τα μάτια σου Ζωή" >>>>>>>>>>>>>>>> Cover by: