Notice My Feelings... Please
  • Reads 60
  • Votes 14
  • Parts 11
  • Reads 60
  • Votes 14
  • Parts 11
Ongoing, First published Dec 17, 2016
Ten years ago .....

Alam mong naging crush kita nung simula high school pa lang tayo. Pero bakit ayaw mong pansinin? Ah ok, sabagay CRUSH lang naman kita at hindi pa MAHAL.       - Ruby Marie Sy

Ten years later....

When we reunited again, akala ko nawala na ang pagkagusto ko sa iyo. Akala ko crush lang kita... Nung una lang pala. Ngayon na nakita na kaita ulit. Ngayong nasa tamang edad na tayo. Ngayong nagtatrabaho na tayo. At ngayong hindi na kita crush, dahil MAHAL NA kita.

Kahit sandali sana, sana mapasin mo rin itong aking pagtingin. NOTICE MY FEELINGS.... PLEASE.    - Ruby Marie Sy
All Rights Reserved
Sign up to add Notice My Feelings... Please to your library and receive updates
or
Content Guidelines
You may also like
Slide 1 of 1
TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books) cover

TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books)

54 parts Complete

Engineering students Pfifer and Ivan know that what they have is something special. Without a proper label between them plus an ugly twist of fate, can they manage to be together in the end--or will they remain as each other's TOTGA and nothing more? *** May feelings na laging nandiyan, nakaabang kung kailan magpapapansin. Nakaabang kung kailan ako titisurin sa mga pamilyar na kanta, lugar, at salita. Magpapaalala sa isang mukha na hindi ko naman gano'n kakabisado pero pamilyar. Magpapaalala sa mga dating pakiramdam. Malalaman mo raw kung sino ang The One That Got Away mo kapag narinig mo 'yong salita at nakaalala ka ng iisang tao lang; nakatisod ka ng mga dating pakiramdam; nangulila ka sa mga nakaraang saya; nakaalala ka ng mga pamilyar na sakit. Sabi, time heals wounds at distance makes one forget. Bakit parang hindi naman effective? Bitbit ko pa rin lahat ng what if. Hindi pa rin ako makatakas sa maraming sana. Ako ba ang bumitiw o siya? Tapos na ba kami talaga? Ang sarap magtanong kaso...wala nga palang kami noon. Disclaimer: This story is written in Taglish.