Dünyanın büyük bir bölümü birbirini yiyen hastalıklı insanlar ve o canavarlardan daha tehlikeli ,düşünceleri hastalıklı olan insanlarla doluyken sonbaharda bir ağacın üzerinde asılı duran yapraklar gibiydim. Bir yaprağın bulunduğu dala ne kadar da sıkı tutunsa da rüzgâr estiğinde daldan kopup ölüme mahkum olacağını bildiği gibi ,ben de arkadaşlarımdan,ailemden yani tutunduğum daldan kopacağımı bilmeme rağmen çırpınıyordum. Yaprakların kurtuluşu ilkbahar, benim kurtuluşum ise hastalığın tedavisinin bulunmasıydı.