KRONİK #Wattys2017

Bir piyano melodisi doluyor kulaklarıma, ayağıyla ritim tutan bir kız ilişiyor gözüme. Daha yakından bakınca nasır tutmuş duygular, hissizleşen ruh, agresif çehre, bir mürekkep misali her tarafa lekesini bırakıyor.

Sevgiyi kapağı kapalı bir şişeye hapsedip,
okyanusun diğer ucuna gönderiyorlar.

"Eğer birgün okyanusun suları çekilirse sevgiyi bulurum." diyorum ve o çıkıyor karşıma. Çelişiyor düşüncelerim. Sevginin varlığından gurur duyuyorum sonrasında. Aynadaki yansımam bir süreliğine kırılıyor. Karanlığa hapsoluyorum. Umutlarım ile bir mum yakıyorum. Birdaha sönmemesi umuduyla.

Yaralarım kabuk bağlıyor yavaş yavaş. Mutluluk duygusunu hat safhada yaşıyorum o vakit.

Sevgi bir kartopu misali büyüyor. Bununla beraber güven de yeşeriyor. Fakat en küçük bir darbede hepsi yok oluyor. Beynimin en ücra noktasında olan hayallerim bile zarar görüyor. Tükeniyorum. Fakat tecrübe ediniyorum. Tecrübeler yağmur damlaları gibi umutlarımla yaktığım mumu iki saniye içerisinde söndürüyor.
Ve buna KRONİK deniyor. Uzun süredir çözümü getirilmemiş aşka, bir müddet daha çözüm getirilmiyor.
♧♧♧

Sonra bir adam düştü ruhunun tüm çıplaklığıyla gökten, gecenin orta yerinde duran bir genç kızın göğüs kafesine. Nasıl da güzel bir intihardır bu.

14.02.17/Genç Kurgu'da 927.
15.02.17/Genç Kurgu'da 868.