KARANLIĞIN SIRRI

-''siyahın tonu olmaz bayımm..''
alaycı bir ifadeyle baktı ardından yüzüne. Dudaklarını araladı.
-'' siz kadınların ortası yok mu yani?''
sigarasından derin bir nefes çekti hala anlamamaktan zorlanıyordu.
-'' sen hiç gri olan bir siyah gördün mü ??''
sanırım bu yeterlidir. anladığını umarak yaktı bir sigara daha. ardından nereden geldiği bile belirsiz olan karanlık sokağına yöneldi. Geçmiş onu buralara sürükledi. Kötü kız değildi onun hikayesi. Karanlığa aşık bir kadın. Geçmişten bugüne taşıdığı izler.. Unutamadığı anılar. Zorluk içerisinde hatırladığı çocukluğu. Ayak yalın gecenin bi vakti koştuğu can halviyle kaçtığı sokaklar. Sadece onlar biliyorlar bu kızı. Siyahın grisi olmaz. Siyah siyahtır. Adım adım yaklaştığı evine varmıştı. kapı kilidini sanki hiç acelesi yokmuşcasına açtı. anahtarı herzamaki yerini fırlattı. gidip koyamayacak kadar yorgun hissediyordu kendini. banyoya yönelerek kış ayında soğuk suyun altına teslim etti bedenini.... unutulmuşlara. unutulmayanlara. acılara. aldatılmalara aldanışlara rağmen burdaydı hayattaydı Derin. İsmi gibi kendisi derin olan kızımız...