Üzgün bir papatyanın, rüzgarlı yaşamından kalan kopuk yapraklardır her bir şiirim. Yazdıklarım kelime değil nefesimdir. Açlığımdır hayallerim. Doyamam ben yapraklara, gitmiştir hepsi başkalarının; Seviyor sevmiyoruna... Kendimindir her şiir. ve hiç bir duyguda ayrım yoktur aşk, sevgi, korku, merak, heyecan hepsi kutsaldır benim için. sevmek için bir nedende yoktur renk, dil, eğitim, kadın, erkek, sarışın, esmer, güzel çirkin yoktur insan vardır.All Rights Reserved