Struggles

way back 2011,i decided to work abroad,dala na rin ng kahirapan at kinailangan kong tustusan ang aking pamilya at ang nag iisa kong anak na lalaki dahil iniwanan na aq ng asswa ko.
Di madali pinag daanan bago ako nakaalis papuntang Saudi.wala kasi akong pang financial,sa accommodation aq nakatira sa maynila.umabot na sa puntong tumatanggap n aq ng labada para lang may pantawid gutom.halos kasi 8 na buwan aq nag antay na makaalis ehh..
Dumating na yung araw na pinakahihintay ko,ang araw ng pag lipad ko,di maiguhit ang kasiyahan ko,sabi ko kasi ito na yong umpisa ng pangarap ko at pag tulong ko sa pamilya ko.Nakarating na nga ako ng saudi.nakilala ko na ang employer ko.mabait sya,pero napaka buseniss minded nya.sa beauty salon nya ako nag ttrabaho bilang receptionist, pero naging all around.sa unang banda kenailangan ko pag aralan ang lingwahe nila kasi nasa arab country aq,at ung iba nmn di nag sasakita or intindi ng english.lumipas ang mga araw,naranasan ko n ung tintawag n homesick,dumarsting un ng kusa mo nlng nararamdaman.ung gusto mo ng myakap anak mo or pamilya mo pero d ganun kadali.dahil ang layo mo.tiniis ko lahat iyon kasi inisip ko my maipapadala aq sa kanila.unti unti ng guminhawa buhay ng pamilya ko.mga ibang utang nabayaran na.at mejo nkaka pagawa n ng bhai.di n rin ng ttrickel papa ko.sa katagalan nasanay na aq sa buhay ko n malayo sa pamilya ko.natulungan ko n din kapatid ko n mkapag trabho sa Japan. at dahil sa technology lagi kming connected at nabbawasan n ang homesick.😊☺☺