Gözlerimden boncuk boncuk akan damlaları baş parmağıyla sildi.
Ardından baş parmağı ile yanağımı okşamaya başladı.
Elleriyle yüzümü avuçlarının arasına aldıktan sonra, nazik dokunuşlar ile göz kapaklarımı kapattı ve kirpiklerimin ucunu okşamaya başladı.
Bir şey demiyor olmama rağmen heyecandan kalbim ağzımda atıyordu.
Ne oldu demeye kalmadan, minik bir buse ile gözkapağımın üstünü öptü. Ardından diğerini.
Kendi kendine mırıldanmaya başladı.
"Ne yani? Bu güzel gözlerden benim için yaş mı aktı! Gerçekten câniymişim !"
Tekrar kirpiklerimin üstünü öptü.
"Her bir kirpriğini teker teker öpsem, unutabilir misin o günü?"
Sorduğu soruyu cevaplayamadım. Onu kırmaktan korkuyordum.
Cevapsız bırakarak sarılı olan bedenine daha çok sarıldım.
*******************
Gün gelir çocukluk kankam dediğin kişi hayatının en önemlisi olur, yüreğini yakar kül olursun,onsuz nefes alamazsın ama onunla da olamazsın.Çünkü o artık sana haramdır,artık büyümüşsündür ve en kötüsü de o artık senin çocukluk arkadaşın değildir...
"Karımla aynı evin içinde, ayrı ayrı yatacaz öyle mi?" üzerime doğru gelen adımlarıyla birlikte arkaya doğru geriledim. Onunla aynı evde bulunduğum yetmezmiş gibi bir de aynı oda da kalacaktık.
"Tamam sen, bu oda da yat ben başka oda da yatarım." diye başka bir öneri sundum, ama bu öneri mi de reddeceğinden adım kadar emindim.
"Önerini reddediyorum. Sikseler de seninle ayrı odalar da kalmayacaz, bu oda da karım'ın yanında kalacam." ciddiyetle verdiği cevaba, ağzım açık kaldı.