არის წუთები, როდესაც ფიქრობ ყველამ დაგტოვა, არის წუთები, როცა ფიქრობ ვერ შეელევი, მაგრამ ცხოვრება, არის, ალბათ, ბევრის დათმობა, და უსასრულო მოლოდინი ბედნიერების!!!
- ვინ ხარ შენ ჩემთვის? - ამბობს მკაცრად და მისი ფეხის ხმა ახლა პირდაპირ ჩემს ზურგს უკან მესმის. ის ლაპარაკის უფლებას მაძლევს.
- თქვენი მორჩილი მისტერ სტაილს.
- მითხარი ვინ გაღწევინებს სიამოვნების პიკს მარია?! - ამბობს მკაცრად და მხარზე შოლტს მისვამს. კვნესისგან თავს ვიკავებ რადგან ვიცი დამსჯის ამიტომ ტუჩს მოჭმამდე ვკბენ.
- თქვენ მისტერ სტაილს. - ვამბობ რადროსაც უკანალზე წვის შეგრძნება ტკივილის მწვერალს მაღწევინებს და ერთი საათის ტკივილს წამში კვნესას და ოხვრას ვაყოლებ.
- ხომ გითხრი რომ არ ამოგეკვნესა სანამ მე არ გეტყოდი! შენს დასჯას ათი წუთით გავახანგრძლივებ - ამბობს და თმაში მებღაუჭება.
- მაგრამ... - არ მაცდის ახლა ხელით მირტყამს და თან ჩემს ტორსოს მის უკანა ნაწილს ბოლომდე აწვება.
კიდევ ვკვნესი...
და ტკივილი იწყება.