Emrace The Darkness(Karanlığa Sarıl)

Sadece bana baktı. Gözlerime...derinlemesine...
Sanki okyanusun dibine batmıştım, sadece o gözler beni kurtarabilirdi. Ondan uzak durmaya çalışmam gerekiyordu. Beceremedim işte... Uzak duramıyordum Bu sırada gözümden bir damla yaş aktı sanki onun silmesini istercesine. Elini acı dolu gözyaşımı silmek için yanaklarıma getirdi. Bu sırada kulağıma:
-"Ne kadar benim olmamı istesemde eğer benim olursan gideceğini biliyorum " dedi.

Biliyordu işte! Bırakıp gidemezdim! Kendiyle inatlaşıyordu benim için...!Buna dayanamazdım.
Aşık olmuştum hem de en uçsuz bucaksız kalbimin derinliklerinde, Yada kalbinin derinliklerinde...
O derinlikte ne ben nede o kurtulabilirdi.
Tek bildiğim hayatımın daha fazla kararmasıydı. Onun ışık olmasına rağmen...