İntikam, yorgun olan harflerin sırtına devrilmesi sonucu sakat kalan ruhun boşlukta attığı gür çığlığın yankısıydı.
Onlar, toprağa attıkları intikam tohumunu kendi kanlarıyla sulayarak, ateşlerin dalgasını eteklerine çarptığı vadinin üstünde toprağın filizlenişini izliyordu. Yüzlerinde alaycı bir tebessüm, kadehlerinde intikam ateşi...
"Kırlangıçlar giderken veda etmezler çünkü daima yuvalarına geri dönerler ve sen Yalvane şimdi git ama yuvana geri döneceğini sakın unutma."
25. Aralık. 2016
Bir kaldırımın köşesinde buldum hayalimi.
Gözlerimi kapattım, bıraktım avucuna kalbimi.
Dedi ki, sonuna kadar tutacak mısın elimi?
İçimden cevapladım, birlikte tırmanacağız tüm merdivenleri.
Mumlar üfledim, dilekler diledim.
Kayan her yıldızda adını sayıkladı dilim.
Ve o bana doğru tek bir adım geldiğinde
Ben hiç gitmesin diye bütün yolları denedim.
🏀
"Doruk?" dedim heyecanla. Bakışları yüzümde oyalanmaya devam ettikçe duramadım yerimde. Bir şey söyleyecekti. Bir şey söylemek için buradaydı. "Kaptın mı formayı?"
"Feza," dedi ve seri adımlarla ona doğru ilerlediğim sırada o da birkaç adım yaklaştı bana. Sadece ismimi söylemişti ama heyecanını yansıtması için bu yeterliydi. Devam etmesini beklerken kalbim yerinden çıkacak gibiydi. "Kaptık formayı."