Karamihan sa mga tao ngayon ay Umaasa. Isa ako sa mga taong nagpapakatanga para lang sa kanya. Ewan ko kung bakit. Kahit alam kong wala itong patutunguhan, nagpapakatanga parin ako, umaasa parin ako. Lintik naman kasi tong mga paasang 'to eh. Bakit pa nabuhay? Pero sa bagay, walang paasa kung walang umaasa. Minsan kasi tayo ang Mali, bakit di nalang kasi natin aminin?