Babasının ona parşömen kağıtlarından sürekli anlamadığı, ama dinleyince onu zeki hissettiren,düşünmeye iten şeyler okuduğunu,her hafta çarşıya inip elindeki listeyi babasının tembihlediği kişilere uzatışını,şüpheci gözlerle eve dönüşünü ve bir de evlerinin dış cephesinin sürekli atılan taşlar yüzünden zarar gördüğünü hatırlıyordu. En son hatırladığı şey ise babasının deney tüplerindeki renkli sıvıları birbirine karıştırıp,kendini evinden 1997 kışının İstanbul'una iten bir delikte buluşuydu.All Rights Reserved