Bir hayaleti bulmaya çalışmak ne kadar zorsa. Benim hayalimin gerçekleşmeside belkide o kadar zordu.
Küçüktüm ama 20 yaşındaki bir insandan daha çok şey yaşamıştım belkide. Babam albaydı, albay kızıydım.Ama albay kızı olmak herzaman için güzel bir şey değildi.Çünkü kafanı yastığa her koyuşunda aklına , bir gün olurda ya ölürse düşüncesi geliyordu. Düşüncelerim, düşünmekle kalmadı. Babamı öldürmüşlerdi. Şimdi beynimde çınlıyor bazen, annemin çığlıkları ,bağrışları aynı zamanda benimde. Annem aklını oynatmıştı.Birde en kötüsü annemin karnında 5 aylık bi bebek vardı.Annem o kadar sitres yaşamışti ki kardeşim düşmüştü. Annemi Hastaneye yatırdılar ve daha sonra.Anneme deli raporu verildi ve annem geçmiştede bir çok şey yaşamış üstüne de bu olanlar olunca kim deli olmaz ki? Belkide baba kucağı olmadığı için,bir erkeğe sahip olamadığım için hayalimdeki adama bu kadar takmıştım.Benim küçüklüğümden kalma tek bir hayalim vardı.
~ HAYALIMDEKI ADAM ~
Unutmayın hayallerinizin sonkullanma tarihi yok
F. Dilara Derebağ
O kadar zıtlardı ki, biri kor iken diğeri serinleten bir içim su gibiydi.
İşin aslı da buydu zaten. Denge zıtlık gerektirirdi. Yanarsan denge bozulur, yakarsan tek kalırsın. Onu olduğu gibi bırak, avuçlarına dolsun. Seyre dur, sustuğun zamanların acısını o çıkartır.
**
Genç kız, ölen babasının hattını kapatsa dahi yazmaktan vazgeçecek gibi durmuyordu.
Tek tik çifte döndüğünde kader çizgisi onun için bir kez daha kırıldı.
☯
"Susma. Çünkü dudağının üstündeki o çukur derinleştiğinde istesen de konuşamayacaksın."