Walang pangarap, walang direksyon sa buhay, walang gustong gawin, walang kaibigan. Ganyan ang takbo nang buhay ni Darius Montealto. Isang binatang hindi pinalad na mumuhay nang normal, ang mamuhay nang matagalan.
Ayaw niya pang mamatay, sino ba naman ang may gusto diba? Pero simula pa lamang nang nalaman niyang may taning ang kaniyang buhay, tinanggap niya na ito.
Pero isang ideya ang pumasok sakanyang isip ang siguradong makakapagpasaya sakanya. Ito ay ang magsulat nang isang Bucket list.
Sa mga taong katulad niya na hindi pinalad, isa ang mga alaala sa makakapagpasaya sakanila. Pero para kay Darius, ang alaala na lang ang makakapag pasaya sakanya hanggang sakanyang huling hahantungan.
Isang daang kalokohan. Isang daang kasiyahan. Isang daang alaala.
His Bucketlist is a short yet emotion filled story.
This story is about a dying guy who wrote his own happiness.
Follow me for more updates
Biancalokohanologist
And demand me for more updates😂
xoxo
TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books)
54 parts Complete
54 parts
Complete
Engineering students Pfifer and Ivan know that what they have is something special. Without a proper label between them plus an ugly twist of fate, can they manage to be together in the end--or will they remain as each other's TOTGA and nothing more?
***
May feelings na laging nandiyan, nakaabang kung kailan magpapapansin. Nakaabang kung kailan ako titisurin sa mga pamilyar na kanta, lugar, at salita. Magpapaalala sa isang mukha na hindi ko naman gano'n kakabisado pero pamilyar. Magpapaalala sa mga dating pakiramdam.
Malalaman mo raw kung sino ang The One That Got Away mo kapag narinig mo 'yong salita at nakaalala ka ng iisang tao lang; nakatisod ka ng mga dating pakiramdam; nangulila ka sa mga nakaraang saya; nakaalala ka ng mga pamilyar na sakit.
Sabi, time heals wounds at distance makes one forget. Bakit parang hindi naman effective? Bitbit ko pa rin lahat ng what if. Hindi pa rin ako makatakas sa maraming sana.
Ako ba ang bumitiw o siya? Tapos na ba kami talaga?
Ang sarap magtanong kaso...wala nga palang kami noon.
Disclaimer: This story is written in Taglish.