I wish you could be honest with me.
"Przyglądam mu się przez chwilę, mimowolnie zaciskając zęby w napięciu. Czuję się, jakbym eksplodował od środka. Jakby ktoś strzelał do mnie w dalszym ciągu, teraz już nie tylko w klatkę piersiową. Chyba dostałem także w brzuch, serce i głowę.
Dlaczego wciąż trzymam się na nogach?"
Zdaję sobie sprawę, że cała postać Stilesa wręcz ocieka tragizmem w tym opowiadaniu. Szczerze mówiąc, dobrze. Mam wrażenie, że jego charakter jest bagatelizowany w każdym możliwym znaczeniu tego słowa. On sam przeszedł znacznie więcej, niż którykolwiek z pozostałych bohaterów, a mimo to, kiedy czytam inne opowiadania o nim, zawsze pojawia się opis "głupkowaty, sarkastyczny, wątłej budowy". Tylko tyle jest o nim do powiedzenia?
"Niektórzy ludzie rodzą się w burzy i nigdy nie znajdują spokoju."
Lex Monet to dziewczyna z pozornie twardą skorupą - arogantka z adrenaliną we krwi i miłością do sztuki. Ale każda blizna, każda zgryźliwa uwaga i każde niebezpieczne ryzyko to tylko echo przeszłości, która próbowała ją złamać. Między chaosem a destrukcją, Lex wciąż szuka swojej drogi - balansując na granicy zniszczenia i odkupienia. Czy można odnaleźć światło wśród ruin, gdy wszystko, co się zna, to cień?
Uwaga ⚠️
W książce pojawiają się:
-spojlery
-treści nie odpowiednie dla dzieci
-treści nie odpowiednie dla osób wrażliwych tzn:
-samookaleczenie
-zaburzenia odżywiania
-przemoc
-uzależnienia
-myśli samobójcze
I inne
Bohaterka nie jest osobą zdrową i nie należy brać z niej przykładu. Jej myśli i zachowaniu są często niewyjaśnione, autodestrukcyjnie i paradoksalne.