Le cœur prend des décisions difficiles, contre nature, impossibles, paranoides. L'esprit prend des décisions raisonnables. (=Η καρδιά παίρνει αποφάσεις δύσκολες, αφύσικες, αδύνατες, παρανοϊκές. Το μυαλό παίρνει αποφάσεις λογικές.) . . . Ήταν ένα κορίτσι λυκείου. Νέο, όμορφο, απονήρευτο. Ήταν ένα αγόρι απόφοιτο. Νέο, όμορφο, πονηρεμένο. Όταν οι δυο τους δρόμοι διασταυρώνονται υπάρχει γυρισμός; Θα καταλήξουν άραγε μαζί μέσα απ' τις δυσκολίες; Ή θα χωρίσουν για πάντα και παντοτινά;. . . . . . «Φίλα με», λέω λακωνικά. Το πρόσωπό του σκεπάζει μια μάσκα ανάμεικτων συναισθημάτων. Απορία, αναζωογόνηση και χαρά ταυτόχρονα. Με κάνει να χαμογελάσω πονηρά. «Φίλα με»,επαναλαμβάνω με αισθησιακή χροιά αυτήν την φορά. Σαν να πήρε την επιβεβαίωση που έψαχνε σκύβει και κολλάει τα χείλη του στα δικά μου. Και ξαφνικά, ο κόσμος γύρω μας δεν υπάρχει πια, έχει διαλυθεί σε κρυστάλλινα κομματάκια. Είναι λες και μας περικλείει μια μαγική φούσκα ξεκόβωντάς μας απ' το εξωτερικό περιβάλλον. Μόνοι, οι δυο μας. -> #5 στο Γενικό Φαντασίας 10/12/17 -> #2 στο Γενικό Φαντασίας 14/12/17 -> #8 σε ChickLit 23/01/18 -> #2 σε ChickLit 25/01/18